Pokój 31

- Ż-że co?! Miałeś to usunąć! Ty draniu! Nie mógłbyś chodź raz trzymać buzi na kłódkę? - zapytał zirytowany. Tak będzie mu przypominać przeszłość. Chociaż i tak woli nie wspominać tego tematu. - Obiecałeś, że usuniesz, jak się z tobą prześpię!

-Jeny a co ci to będzie przeszkadzało, jeśli tego nie usunę, ale również nie udostępnię? - zapytał lekko zirytowany. Po chwili dodał poważny. -Nie wspominaj tego. To wszystko twoja wina.

- Bo tobie ufać nie można. - powiedział i zapytał oburzony. - Moja wina?! A co ja takiego zrobiłem! Prosiłem cię, byś się nie wygadał! Nie sądziłem, że osoba której ufam, może mi coś takiego zrobić! - wrzasnął zirytowany. Jak mógł go obwiniać?! To nie jego wina, nuż do cholery!

-Mogłeś sam to powiedzieć. - oznajmił, a następnie wstał i złapał się za głowę. -Cały czas marudzisz. Czy to takie nie oczywiste, że tak czy inaczej kiedyś i tak to usunę? Nie pokażę tego nikomu wyluzuj. - poszedł do łazienki wziąć prysznic.

- Jasne. A co by to zmieniło? Nic. I tak skończyłoby się tak samo. A gdybym nie zaprzeczył, już dawno byłbym w grobie. - stwierdził i dodał po chwili. - Tego to ja akurat pewien być nie mogę. - stwierdził, po czym ten sobie poszedł. Wymienił swoją pościel i pościelił łóżko. Opadł na nie i zamknął oczy. Nie spał. Mimo iż chciał to nie mógł.

Szybko wziął prysznic, umył głowę i wrócił do pokoju. Usiadł na łóżku i sprawdził godzinę w telefonie. Naprawdę nie chcę mu się iść do szkoły. Dzisiaj nigdzie nie idzie. Ma zakwasy po wczorajszym wf'ie o! To będzie wymówka.

Zakwasy po wf'ie? A co ma powiedzieć Rayflo, który wczorajszej nocy stracił dziewictwo? Zasnął w sumie. Śniło mu się dzieciństwo, jednak to były te dobre momenty. Czemu właśnie teraz przypomniało mu się ich pierwsze spotkanie?

Ubrał się, a następnie spojrzał na Rayflo. Usiadł obok niego i przykrył go kołdrą. W sumie to chciałby, by ta nienawiść znowu zamieniła się w przyjaźń, ale czy tak będzie? Pogłaskał go po włosach i przyglądał się jak śpi.

- Braciszku... - mruknął przez sen. Często tak nazywał Sebastiana, gdy byli mali. Złapał go za rękę, którą go nie głaskał i przybliżył ją do siebie. Na jego ustach pojawił się uśmiech. Cóż... od tej strony zna go tylko Patch... i chyba tak zostanie.

Zdziwił się jak zobaczył co robi Rayflo, ale w sumie to było urocze. Położył się obok niego, trzymał go za rękę i głaskał go po włosach. Zależy mu na nim, ale sądzi, że przez ten incydent w szkole sądzi, że go nienawidzi.

Obudził się, gdy Sebastian położył się koło niego. Ma dość czuły sen. Zauważywszy go przed sobą zarumienił się. - Co ty do cholery wyprawiasz? - zapytał trochę zdezorientowany. Najpierw ta noc, potem to całe 'podobasz mi się', a teraz to.

-Leżę. Nie widać? - spytał i przewrócił oczami. Jego zachowanie czasami go naprawdę dobija i to jeszcze w taki sposób, że ma ochotę przywalić z całej siły głową w mur. -Mówiłeś przez sen, złapałeś mnie za rączkę, to się grzecznie położyłem obok. Już sobie idę. - powiedział i usiadł na łóżku.

- C-co? - zapytał. Znaczy... on śnił o nim? Ciekawe co. Tak bardzo nigdy nie pamięta swoich snów. Głupia sytuacja. Ma go zatrzymać. Chyba powinien. Tak więc przytulił go od tyłu i poprosił. - Nie idź.

Odwrócił się w jego stronę i powiedział. -Wiedziałem, że ci się podobam. - widząc jego wzrok dodał. -Żartowałem. - uśmiechnął się do niego i przytulił go. W sumie od zawsze się dla niego liczył.

- Jesteś świnią. I dupkiem. Ale masz swoje zalety. - stwierdził i odsunął się od niego. - Chcesz coś do picia? - zapytał zaparzając sobie wodę na kawę. Usiadł i zapalił sobie fajkę, otwierając wcześniej okno.

-Wiem. - odpowiedział na jego pierwsze stwierdzenie. -Taa, poproszę kawę. - oni od zawsze nie chodzili do szkoły. Znaczy się rzadko się w niej pojawiali. I tak mieli dobre stopnie, więc po co? Usiadł obok niego i wziął swojego papierosa, którego zaczął palić.

- To se zrób. - powiedział i uśmiechnął się złośliwie. - A co do tych zalet, kłamałem. Nie masz żadnej. - stwierdził. Rozciągnął się i ziewnął po czym zaczął się bawić papierosem i robił kółka z dymu.

-To też wiem. - dodał po chwili, a następnie jak skończył palić wyrzucił papierosa za okno i poszedł zrobić dla siebie kawę. Następnie położył się na łóżku z kubkiem kawy w dłoni.

- Mogłeś mi też zrobić. - stwierdził i zrobił sobie swoją ulubioną z dwiema łyżeczkami cukru i mlekiem. A by go wkurzyć, rozwalił się koło niego, kładąc swoje nogi na jego kolana. - Nie no... może jakieś tam masz. Może. Poza tym, że jesteś cholernym, aroganckim, samolubnym draniem, masz jakieś zalety. Tylko... ciężko je znaleźć.... bardzo ciężko.

Jeśli sądzi, że to go zdenerwuję to jest w błędzie. Westchnął, napił się kawy i odpowiedział. -Powiedział to ten, co ma same zalety. W sumie wiem jaki jestem. Nie przeszkadza mi to. Tak czy inaczej moje wady znikną wkrótce. - no bo, jeśli osoba znika to jej wady i zalety też, prawda? Tak bardzo Sebastian emo, ale on naprawdę się tnie. Dlatego nosi długi rękawek, zawsze....

- No wiem. Ale... w sumie to... mam pewnie jakąś wadę... no dobra nie mam. Jestem idealny. - stwierdził i spojrzał na niego. - Jeśli chcesz, mogę ci pomóc pokonać swoje wady i znaleźć zalety. Więc zacznijmy od honoru. Dotrzymaj słowa i usuń te cholerne zdjęcia. - powiedział zirytowany.

-Masz ich pełno. - stwierdził, a następnie ziewnął i dodał. -Mój pomysł pozbycia się moich wad jest o wiele lepszy. Jednak nie mogę ci go zdradzić. - wytknął mu język, wypił kawę, odłożył na ziemię kubeczek, a następnie zamknął oczy.

- W sumie... Gdybyś ty pozbył się swoich wad... i ja niektórych swoich. To może... moglibyśmy wrócić do naszych relacji z dzieciństwa... - mówił coraz ciszej. On w sumie bardzo chciał znów być jego przyjacielem, ale trudno było mu znów zaufać. Poza tym, nie wiedział czy ten chcę. - Ale oczywiście musisz pozbyć się swoich wad. A szczególnie tego długiego jęzora. - stwierdził i uśmiechnął się wrednie. Podszedł do swoich spodni, które leżały na ziemi i ubrał się w nie. Taki se tam bez koszulki. Wyciągnął z etui nożyczki i przyłożył do szyi Sebastiana. - A teraz usuń te cholerne zdjęcia! I filmik też! - wrzasnął. Oczywiście krzywdy by mu nie zrobił, a gdy ten się ni zgodzi, na pewno będzie tylko marudzić.

-W sumie, może i masz rację. - powiedział, a potem ten psychopata zaczął mu grozić. Czy on jest normalny? -A dajże ty mi spokój. Mam lepsze rzecz do roboty. - zaśmiał się i odsunął się od niego. I tak wiedział, że nie zrobi mu krzywdy. Tak czy inaczej na razie nie usunie tego zdjęcia, bo... po prostu nie ma zamiaru tego zrobić. Nawet, jeśli ten się obrazi. Może i jest to trochę wredne, no ale... takie życie.

- Ty draniu! Obiecałeś! Nie chcę by ktokolwiek, a szczególnie ty, miał coś takiego na telefonie! - jak ten śmie w ogóle go lekceważyć. Wskoczył na jego plecy i zaczął ciągnąć za włosy. Takie tam triki z dzieciństwa. - Usuń to! - rozkazał i ugryzł go w ucho. Hahaha i ktoś mi będzie wmawiał, że wszystko z nim w porządku!