Imię/Imiona i nazwisko:
Heikki Järvinen
Pseudonim:
Brak
Wiek:
18 lat
Pochodzenie:
Japończyk urodzony w Finlandii (sam zdaje sobie sprawę, że to wyjątkowe połączenie, ale jego rodzin ukrywa wiele sekretów)
Rodzina:
Jedynak. Jest w dobrym kontakcie z rodzicami.
Matka (pół Japonka, pół Finka – długa historia powojennej migracji dziadka wypełniała miejsce bajek na dobranoc) martwi się o niego, nieustannie przesyłając maile i dzwoniąc kilka razy w miesiącu. Kontroluje go i nieustannie namawia do powrotu, tłumacząc, że tęskni za swoim synkiem, ale jest bardzo dumna, że zdecydował się iść własną ścieżką w życiu.
Ojciec pozostaje zdystansowany – jest Japończykiem z krwi i kości wyznającym tradycyjne wartości, stąd chłodny stosunek do syna, wobec którego wiele oczekuje. Jest właścicielem firmy znanej na rynku fińskim, ale dopiero wchodzącej na rynek europejski.
Kocha ich oboje, ale z pewnych względów (uczuciowych, pierwsza miłość wpływa ogłupiająco na człowieka) postanowił przenieść się na wyspy i stąd wybrał uczęszczanie do Traditional Royal School.
Orientacja:
Biseksualny
Grupa:
College
Szkoła:
Collage
Przedmioty/Profil:
Matematyka
Charakter:
(pojawiają się elementy biograficzne, trudno było uniknąć wspomnienia o kilku sprawach w międzyczasie)
Trudno powiedzieć, żeby był zarozumiały – on po prostu nie lubi ludzi, którzy nie podzielają jego zainteresowań i pasji. Traktuje swoje zajęcia poważnie, sumiennie przygotowuje się do lekcji oraz egzaminów, mając na uwadze swoją przyszłą rolę w rodzinnej firmie, chociaż nie wybrał kierunku ekonomicznego, jak zalecał ojciec i podpowiadała logika. Postanowił kierować się własnymi priorytetami, zdobywając wykształcenie odpowiednio dostosowane do jego zdolności matematycznych, zamiast pędzenia za owczym stadem.
Bardzo dokładnie określił swoje marzenia w dzieciństwie i teraz konsekwentnie dąży do ich zrealizowania. Stało się tak za sprawą szkolnego projektu, którego zadaniem było naszkicowanie swojej przyszłości za dziesięć i dwadzieścia lat. Jeszcze wtedy nie miał tak dobrych ocen w szkole i przeciętnie radził sobie z matematyką, nie wyróżniając się spośród rówieśników, ale wykonał zadanie ze zwykłą, już wtedy bardzo charakterystyczną dla niego, sumiennością – jak na dziesięciolatka – i przedstawił klasie plan dziesięciu i dwudziestu nadchodzących lat. Łącznie z przedmiotami na jakich powinien się skupić w szkole oraz szkołach, do których powinien pójść, jeżeli myślał o odpowiednim starcie w dorosłe życie.
Jedynym wyjątkiem od skrupulatnie dopracowanego plany okazało się nieoczekiwane zauroczenie w pewnej Brytyjce, tymczasowo przebywającej u znajomej z Finlandii. Zdobył z nią swoje pierwsze doświadczenia miłosne - które okazały się daleko odbiegać od oczekiwań - lecz dziewczyna krótko po tym wyjechała, a on został ze złamanym sercem. Gorąco obiecał sobie, że zapomni o niej a w przyszłości będzie wybierał wyłącznie chłopaków (z czysto praktycznego punktu widzenia - co przez to rozumie, nie zastanawiał się nad tym, możliwe, że chodziło o zachowanie - oczekiwania od drugiej strony - i kłopotliwe położenie, gdy zapomni o zabezpieczeniu podczas stosunku - co nie przyszłoby mu wcale tak trudno). Niestety, przed wyjazdem nie zdobył żadnego doświadczenia w tym polu mimo silnej determinacji.
Czas pokazał, że to jedynie głupia miłostka, ale już wtedy za późno było na zmianę planów i mimo żalu do samego siebie podjął się nauki w Traditional Royal School. W czasie wakacji między przeprowadzką a dorywczą pracą w firmie ojca odkrył także że jak wiele może osiągnąć i na ile wiążę swoją przyszłość z firmą. Do czasu aż ojciec nie odda mu władzy nad rodzinnym majątkiem, nie zamierzał pracować w środowisku, gdzie ponad indywidualne cechy, ceniło się pieniądze oraz ich pomnażanie za wszelką cenę.
Posiada silną wolę, ale mimo racjonalnego umysłu, często ulega pokusom, gdy coś przebiega inaczej niż zaplanował albo przewidział. Błędy pochłaniają większość jego uwagi - jest pod tym względem bardzo przewidywalny, zatracając się w analizie i przebiegu porażki, rozważając kilkakrotnie możliwe przyczyny. Gdy nie uda mu się zrealizować zadnia, popada w zły nastrój i jest podatny na opinie innych oraz bardzo łatwo nim manipulować, np. prosząc o pomoc w zadaniu albo przy ściąganiu. Stara się udowodnić sobie, że jednak coś potrafi i wpada w pułapkę. Potrzeba eksperymentowania zwykle przeważa nad racjonalnym podejściem.
Nie jest typem imprezowicza, zwykle przesiaduje w swoim pokoju, ucząc się albo oglądają filmy, wychodzi do do parku, na spacery i do bibliotek tylko w celu znalezienia spokojnego miejsca do rozwiązywania zadań, czytania teorii albo myślenia nad postawionymi problemami. Jedynie koszykówka może go odciągnąć od tego zajęcia na długie godziny.
Wygląd:
Jego krótko ścięte włosy mają kruczoczarny odcień, oczy w kształcie migdałów kocią, złocistą barwę, a prosty, szeroki nos i wąskie, blade usta dodają mu egzotycznej urody. Stosunkowo niski wzrost rekompensuje zwinne ciało, a długie nogi i ręce pomagają w czasie gry w koszykówkę. Nie ma żadnych znaków szczególnych, żadnych znamion ani tatuaży, może z wyjątkiem małej rany na policzku, którą ukrywa pod kolorowym plastrem, ale nosi dwie, zapinane bransoletki na lewym nadgarstku i pierścionek na środkowym palcu lewej dłoni.Niekiedy na prawy nadgarstek nadkłada opaskę dopasowaną do reszty ubrania jako skromny dodatek, nie symbolizuje niczego specjalnego. Mierzy ponad 179 cm wzrostu i waży 83 kg, a ze względu na częste, niekiedy zbyt intensywne treningi, ma także dobrze wyrobione mięśnie.
W dzieciństwie nie miał żadnych złamań ze względu na mocne kości. Ma bladą, cerę, chociaż inne cechy urody odziedziczył po matce. Zazwyczaj przywiązuje uwagę do nienagannego wyglądu, ubierając się schludnie, trochę na luzie, trochę obowiązkowo. Nie lubi garniturów, ale przepada a wręcz ubóstwia koszule i paski od spodnich, których jest skrytym fanem, poszukując nowych wzorów. Ogólnie bardzo przywiązuje uwagę do dodatków w swoim stroju, lecz unika zbędnych przypinek. Dopracowany wygląd uważa, za kwestię bardzo ważną, dlatego nosi się w klasycznych kolorach i połączeniach z przewagą czarno-białej, czarno-zielonej i -czarno-niebieskiej stylistyki, gdzie czerń to zazwyczaj dodatki wplecione w koszulę i spodnie – zwykle dżinsy, ale zdarza mu się także wybierać inne rodzaje. W przeszłości zdarzało mu się nosić luźno zawiązany krawat i bandę na głowie – w tym czasie myślał nawet o przekłuciu sobie ucha, ale zrezygnował z tego szalonego pomysłu równie szybki, kiedy zobaczył kilku przechodniów z wymyślnymi kolczykami.
Największe wady:
❖ oschłość w stosunku do osób, z którymi rozmawia bądź zmuszony jest pracować, sam woli dobierać sobie partnerów do współpracy, jeżeli są mu narzucani - staje się oziębły i nieprzyjemny;
❖ przywiązanie do miejsc – zwykle można to uznać za zaletę, ale w jego przypadku jest to okropna wada, z której całkowicie zdaje sobie sprawę. Trudno mu się skupić na czymś, jeżeli nie przebywa w znajomym środowisku - co widać na początku roku albo po przeprowadzce do akademika. W skrajny przypadkach potrafi zamknąć się w pokoju i nie wychodzić;
❖ samotnik – nie przepada za towarzystwem innych osób, które przeszkadzają mu ciągłymi pytaniami, lecz jak na ironię, jest dobrym nauczycielem, jeżeli ktoś ma problem i odpowiednio wyrazi swoją prośbę, jest w stanie poświęcić mu zdumiewająco dużo czasu i cierpliwości – mimo że matematyka należy do przedmiotów, z którymi uczniowie mają dużo problemów;
❖ egoizm – szczególnie widoczny na boisku – gdy grał, starał się mieć piłkę tylko dla siebie, może to wynikać z faktu, że koledzy rzadko mu podawali i gdy tylko miał okazję zmierzyć się z przeciwnikiem, nieważne na jakim poziomie, starał się wykorzystać okazję i sprawdzić nowe ruchy. Zwykle tracił piłkę i punkty, za co koledzy mają do niego pretensje. Często powiązany z brakiem współpracy w grupie, np. podczas szkolnych i klasowych zabaw, imprez;
❖ małomówność – rozmowa na tematy, o których nie ma pojęcia, zwykle kończą się milczeniem, uporczywym wpatrywaniem w drugą osobę i skrzywieniem na twarzy (zamiast zmiany tematu lub innego sposobu na oznajmienie, że nie ma pojęcia o temacie albo jego wiedza jest znikoma, woli nic nie mówić i zniechęcać rozmówcę, co można uznać za lekceważące – i często tak właśnie jest odbierane).
Zainteresowania:
- koszykówka, choć według zawodników z poprzedniej drużyny jest egoistą i zwykle przesiadywał na ławce, ze względu na przeciętne umiejętności i paskudny charakter, jak to stwierdzili jego koledzy z drużyny;
- matematyka i nauka, praktycznie nie rozstaje się z książkami i podręcznikami, ma przy sobie często zeszyt z zapisanymi wzorami, zadaniami oraz twierdzeniami;
- programy historyczne oraz dokumentalne, którym poświęca kilka godzin w tygodniu, szczególnie traktujące o wszelkich konfliktach na przełomie dziejów;
- szachy – w przeszłości zdarzało mu się grać, ale porzucił szachy na rzecz sportów, ponieważ zaleceniem lekarza (znajomego rodziny, którego po pewnym czasie znienawidził za udzielanie jego rodziną przydatnych wskazówek odnośnie prawidłowego i zdrowego wychowania dziecka) powinien uprawiać jakiś sport, inne aktywności zeszły na dalszy plan;
- programowaniem - od niedawna zainteresował się informatyką, ale jeszcze uważa to za sporadyczne oderwanie od rutyny, nic poważniejszego.
Dodatkowe:
Heikki zbiera przewodniki turystyczne – interesują go zabytki kulturalne, przyrodnicze, wyjątkowe miejsca na obszarach różnych krajów, kolekcjonuje albumy ze zdjęciami zwierzą, czasami kupuje po kilka kalendarzy z motywami przyrodniczymi, niestety na pytanie dlaczego to robi, nie potrafi jasno odpowiedzieć, jakie przyświeca mu cel, zwykle zbywa zainteresowanego odpowiedzią, że są po prostu ładne.
Miejsce zamieszkania:
Akademik ze względów praktycznych. Jeżeli się spóźni, to przynajmniej będzie miał krótszą drogę na zajęcia.
Wykonywany zawód:
Brak czasu (albo raczej chęci)...
Indeks 
