/historyjka o pewnym dupkowatym seme i jego własności, na którą pozornie nie zwracał uwagi.
Londyn, lato zeszłego roku
Było lato, gorąco jak diabli, żar kapał z nieba. Elliott leżał rozwalony na łóżku, gapiąc się w sufit i usiłując się nie rozpuścić. Chociaż właściwie wydawało mu się, że już jest skwierczącym kawałkiem mięcha na jakiejś patelni czy w piekarniku i nawet okna, otwarte na oścież po obu stronach mieszkania, co zwykle dawało choćby minimalny przeciąg, tym razem nic nie pomagały. Chłopak nie mógł się ruszyć. Nawet, cholera, jednym palcem nie mógł kiwnąć, nic. Chciało mu się pić, ale nie miał siły wstać i ruszyć tyłek do lodówki, zresztą chyba już nic tam nie było.
- Rusz się do sklepu. - wychrypiał wreszcie pod adresem swojego partnera, kiedy ten akurat pojawił się w okolicy. - Kup jakieś lody i coś do picia.
Nawet na niego nie spojrzał, bo też nie było po co - chłopak miał iść do sklepu i koniec, to był rozkaz.
- I ugotuj coś na kolację, zjem, jak się ściemni i zrobi trochę chłodniej.
Najlepiej by było jeszcze, żeby wyłączył tą żarówę, ale tego już nie można było wymagać, trudno.
Indeks 