Relacje?

Jeśli ktoś jest tak uparty żeby wytrzymać z panem Griffiths'em...

Obaj panowie Caine i Alexander Hell, którzy są jego przyrodnimi braćmi. Wszyscy mają tę samą matkę, ale Charles nie wychowywał się z nimi. Dowiedział się o istnieniu braci, kiedy był już dorosły... siłą rzeczy, bo są oni od niego dużo młodsi. Ta wiadomość podobnie jak i świadomość, że jedna z osób, które go wychowały nie jest jego biologicznym rodzicem, odrobinę namieszała mu w życiu. Nałożyło się to na jeszcze kilka spraw, które w efekcie sprowadziły na mężczyznę małe załamanie nerwowe. Około roku zajęło mu dojście do siebie. Sam zdecydował, że chce poznać braci jak i matkę, trochę na przekór sobie i własnym przekonaniom. Ma z nimi sporadyczny kontakt, a zdecydowanie lepszy z Caine'm z którym swego czasu zdarzało mu się spędzać sporo czasu. Są wobec siebie niezwykle wyrozumiali i Charles to docenia.

Rosalie Chamberlain jest jedną z uczennic z którą Charles ma mały układ. Nękany przez rodziców dziewczyny w końcu zgodził się przyjąć ją do szkoły, ale pod... jednym warunkiem, który jest związany z jego zamiłowaniem do obserwacji ludzkich zachowań. Zobligował Rose do pisania comiesięcznych raportów na temat swojego życia w szkole oraz zachowania uczniów oraz nauczycieli, tak wobec niej, jak i wobec siebie. Dzięki temu, ze dziewczyna dość skrupulatnie wywiązuje się z tego obowiązku, dyrektor w pewien sposób darzy ją sympatią... o ile w jego przypadku można to tak nazwać.

I jest w życiu dyrektora pewna osoba, która przez wzgląd na długoletnią znajomość oraz kilka burzliwych sytuacji stała się dla niego niezwykle ważna. Osoba, która na nowo nauczyła go jak to jest być sobą i czuć. Osoba, która swoim doń zaufaniem utwierdza go w przekonaniu, że nie jest tak zgorzkniałym i zimnym człowiekiem za jakiego chce uchodzić, że jest w stanie troszczyć się, pragnąć, a nawet... kochać. Pan Gregor Leammiele w roli przyjaciela i kochanka.