Cozza

Imię/Imiona i nazwisko: Armand Elia Cozza
Pseudonim: ---

Wiek: 34
Pochodzenie: Włochy, Wenecja
Rodzina: Nie tutaj.
Orientacja: hetero

Grupa: Mieszkańcy
Szkoła: ---
Przedmioty/Profil: ---
Status: ---

Charakter:
Jest swego rodzaju geniuszem – i jak zwykle w takich przypadkach jego charakter jest niemal (lub zupełnie) nie do zniesienia dla przeciętnego osobnika. Jest więc impulsywny, zapalczywy i łatwo popada w irytacje. W gniewie jest gwałtowny. Typ zgorzkniałego idealisty, nie potrafi okazywać czułości i jest najzupełniej nieświadom własnych pozytywnych odczuć. Antysocjalny typ, egoista i egocentryk – nienawidzi ludzi którzy w znamienitej większości wzbudzają w nim odrazę – mimo tego nie potrafi się bez nich obejść. Miewa gwałtowne zmiany nastroju. Jest bardzo inteligentny i utalentowany ale przy tym gburowaty. Właściwie mnożna powiedzieć że relacje z innymi buduje na konfliktach. Skrajny perfekcjonista, nieempatyczny – praktycznie jedynym co się dla niego liczy u innych jest talent, głos; na drugim zaś miejscu muzyka. Surowy, ma wyśrubowane wymagania zarówno wobec innych jak i siebie. Jest też zamknięty w sobie a to wszystko sprawia że obcowanie z nim wymaga dużych nakładów cierpliwości, tolerancji i wyczucia. Od postawionych niżej sobie żąda absolutnego posłuchu, równych sobie skłonny jest traktować z niechętnie przyznawanym uznaniem i szacunkiem. Jest cynikiem, nie uznaje autorytetów i gotów jest zanegować wszystko. Zdradza pewne oznaki dekadentyzmu, głosi hasła na cześć profesjonalizmu ale zdarza mu się być przy tym strasznym hipokrytą. Przy tym wszystkim posiada niezwykle silne poczucie moralności, jest wewnętrznie przyzwoity, z dobrze rozwiniętym poczuciem sprawiedliwości. Z natury odważny, śmiały w przedsięwzięciach, bezkompromisowy, nieustępliwy, z dużymi skłonnościami przywódczymi.

Wygląd:
Jest mężczyzną wysokim, bardzo szczupłym ale nie chudym o drobnokościstej budowie - szczególnie widać to po dłoniach, wyposażonych w długie, lecz silne palce typowe dla pianisty.
Po latach spędzonych za granicą jego skóra wróciła do swego naturalnego, bladego tonu. Włosy ma bardzo jasne, w chłodnym odcieniu blondu, układające się w loki, nieco przydługie - Armand zakłada je za uszy.
Jego oczy są stalowo szare, czyste, pozbawione plamek na tęczówce, bez chociażby cieplejszego refleksu. Nos ma wąski i prosty, twarz pociągłą, z wysoko osadzonymi i wyraźnie odznaczającymi się kośćmi policzkowymi, zakończoną szpiczastym podbródkiem.
Mimika Armanda sprawia wrażenie oszczędnej, aczkolwiek czy jest to właściwe określenie wobec faktu, ile potrafi on wyrazić jednym drgnieniem brwi...? Przy czym należy przyznać że owe potencjalne wyrazy zwykle ograniczają się do rożnego stopniowania dezaprobaty i/lub rozdrażnienia. Czy ktoś w ogóle widział by uśmiechał się inaczej jak mściwie lub z powątpiewaniem? Abstrahując od tego, na pewno powściągliwa jest jego mowa ciała i gestykulacja, co stanowi pewien kontrast w obliczu burzliwego charakteru i jest z pewnością wynikiem pracy włożonej w opanowanie odruchów.
Ubiera się w sposób pozbawiony ekstrawagancji, preferuje klasyczne kroje i jasną kolorystykę, unika wyraźnych wzorów i dużych kontrastów. W jego garderobie przeważają koszule i swetry, nie zabraknie także marynarek. Obok spodni w kant znajdzie się jednak miejsce także dla jeansów i skórzanej kurtki, a obok preferowanych oksfordów natknąć się można na motocyklowe botki. Są to jednak tylko akcenty, wynikające w dużej mierze z kwestii praktycznej. Ogółem Armand prezentuje się elegancko w sposób niewymuszony, może nie oficjalnie, ale swobodnie i oczywiście stosownie do okoliczności, bowiem w razie potrzeby nie ma powodu, dla którego nie miałby przywdziać dobrze skrojonego garnituru, obowiązkowo z właściwymi akcesoriami.

Największe wady:
Z niewymienionych w opisie charakteru, można wspomnieć jeszcze o jego skłonności do lekceważenia własnego zdrowia i bezpieczeństwa.
Poza tym wspomniana już gwałtowność, przesadny krytycyzm i ogólna antyspołeczność.

Zainteresowania:
Skupiają się wokół sztuki: literatury, architektury, muzyki ogółem a zwłaszcza klasycznej ze szczególnym uwzględnieniem opery, teatru i tańca.
Dodatkowe:
- Naprawdę nienawidzi psów i innych zwierząt (w tym dzieci) które są głośne i brudne.
- Pozostałą listą tego, co jest przezeń darzone niechęcią, można by zapełnić kilka tomów.
- Choć może to zaskakiwać, znakomicie radzi sobie ze wszelkimi domowymi czynnościami, nie mniej stać go na zatrudnianie gosposi więc zwykle ogranicza się w nich do gotowania.
- Ma słaby wzrok. Dopiero niedawno przełamał się by zacząć nosić okulary. Myśl o soczewkach wzbudza w nim dreszcze.
- Jest multiinstrumentalistą. Posiada interesująca kolekcje instrumentów w której skład wchodzą także szczególnie egzotyczne. Większość jednak znajduje się obecnie w domu jego przyjaciółki, pod Paryżem.
- Gra i komponuje głównie na fortepian, nie mniej największym sentymentem darzy klawesyn.
- Zawsze elegancko zaczesuje włosy, jednakże z uwagi na tendencje do ich mierzwienia w przypływach irytacji, zwykle kończą w stanie artystycznego nieładu.
- Płynnie posługuje się językami włoskim i francuskim, słabiej angielskim.


Miejsce zamieszkania: Dzielnica Mieszkalna
Wykonywany zawód: Pracuje w teatrze jako pianista, czasami dorywczo podejmuje się tłumaczenia tekstów. Głównie jednak jest kompozytorem, czyni też próby pisania scenariuszy, na razie bez większych sukcesów. Podstawowym źródłem jego dochodów są udziały w firmie ojca.

W drodze wyjątku i dla przyjemności akceptuję.