Nathaniel Prescott

Liczba postów : 28 Join date : 16/11/2014

Imię/Imiona i nazwisko:
Nazywa się Nathaniel Prescott, bo takie imię nadali mu rodzice tuż po jego narodzinach. Osobiście nie przepada za nim, znacznie bardziej podobało mu się imię jego brata.

Pseudonim:
Przez całe swoje życie różnie bywał nazywany. Żadne przezwisko nie przykleiło się do niego na dłużej, co Nathaniel odbierał z ulgą, bo żadne, jak do tej pory, nie przypadło mu do gustu. Nie lubi gdy ktoś nazywa go Nath, bo tak właśnie zwracał się do niego starszy brat.

Wiek:
Osiemnaście wiosen. Przyszedł na świat 22 marca 1996 roku. Nie lubi swoich urodzin, gdyż przypominają mu one o bracie oraz wypadają w zimę - porę roku, której szczerze nie znosi.

Pochodzenie:
Nathaniel jest rodowitym Brytyjczykiem. Zdecydowaną większość życia Nathan mieszkał w Manchesterze. Dopiero przed kilkoma laty Nath wylądował w Londynie, z dala od rodziców w pewnej szkole z internatem.

Rodzina:
*Matka: Elizabeth Prescott - znana niegdyś śpiewaczka operowa. Kobieta o niesamowicie mocnym i docierającym do serc głosie, co może nieco kontrastować z jej charakterem. Matka Nathaniela jest bowiem osobą niezwykle łagodną, rozsądną. Nad życie kocha swojego męża oraz swoje dzieci. Śmierć jednego z synów spowodowała, że kobieta wpadła w depresję i wylądowała w szpitalu na wiele miesięcy. Zrezygnowała z wykonywania zawodu, teraz ogranicza się do opieki nad domem i rodziną. Czasem grywa też na fortepianie.

*Ojciec: Edward Prescott - biznesman. Człowiek od małego wychowywany surową ręką. Na pierwszym miejscu stawia pracę, a przynajmniej takie sprawia wrażenie. Bywa szorstki i surowy, a także niezwykle chłodny i ostry. Swoich synów zawsze starał się wychowywać na twardych mężczyzn, którzy wezmą swoje życie we własne ręce bardzo szybko. Zdawać by się mogło, że śmierć syna nie wywarła na nim większego wrażenia, jednak są to jedynie pozory i efekt dobrze skrywanych uczuć oraz emocji. Ma słaby kontakt z Nathanielem. Chłopak zawsze czuł się przez ojca niekochany i obwinia go za śmierć brata.

* Nieżyjący brat bliźniak: Andrew Prescott - starszy o niecałe dziesięć minut brat Nathaniela. Stracił życie w wieku piętnastu lat przez nieuleczone zapalenie płuc. Za życia był bardzo podobny do Nathaniela, nie tylko z wyglądu, ale również z zachowania. Był jednak znacznie bardziej szalony, optymistyczny. Był lekkoduchem, zdawał się nie przejmować niczym. Zdarzało mu się wdawać w bójki lub niszczyć coś, głównie przez wpadanie w złe towarzystwo. Mimo to był wzorem dla swojego młodszego brata, który bardzo przeżył jego śmierć. Dwójka braci od zawsze była niemalże identyczna pod względem wyglądu. W zabawach często wykorzystywali to do zmylenia innych, a w niektórych sytuacjach bywało to bardzo przydatne. Różnice między nimi były niewielkie i wymagały uważnego spojrzenia kogoś, kto umiał je wyłapać. Niewielkie różnice w kształcie szczęki, dobrze ukryte przed wzrokiem niewtajemniczonych, a także niewielka blizna na karku Andrew. Starszy z braci był także wyższy od młodszego o niecałe dwa centymetry.

Orientacja:
Nieświadomy homoseksualista. Gdy był dzieckiem, podobała mu się pewna dziewczyna, jednak nigdy tak na prawdę nie byl w związku. Zawsze wydawało mu się to dość dziwne, jednak nigdy nie przyszło mu do głowy, że mógłby być odmiennej orientacji niż heteroseksualna. Do gejów podchodzi z dystansem, uprzedzeniem. Ma w sobie nieco cech tak zwanego "homofoba".

Grupa:
College

Szkoła:
College

Przedmioty/Profil:
Nathaniel obecnie uczęszcza do College'u o profilu "techniki plastyczne". Jest całkiem dobrym rysownikiem i to właśnie tym się zajmuje, choć całkiem nieźle idzie mu także wykonywanie rzeźb. Być może jednak profil ten nie jest odpowiedni dla niego. Nathaniel bowiem dużo lepiej od rysowania potrafi grać na gitarze i śpiewać. O owej umiejętności nie wie jednak nikt poza jego nieżyjącym bratem bliźniakiem, który go tego nauczył.

Charakter:
Gdyby ktoś poprosił go o opisanie własnego charakteru, zapewne miałby z tym spory problem. Rzecz bowiem polega na tym, że przed kilkoma laty zachowanie Nathaniela uległo znacznej zmianie i nadal się nie ustabilizowało. To, jak postąpi, co powie i co pomyśli zależy od bardzo dużej ilości czynników i jest przyczyną jego złożonego charakteru. Gdy Andrew żył, ta dwójka była niemalże nierozłączalna. Zawsze byli razem, tworząc wokół siebie pewną aurę optymizmu, która sprawiała, że tam gdzie była ta dwójka zawsze było wesoło. Starszy brat Nathaniela zawsze z wyglądu był niemalże identyczny jak jego młodszy braciszek, różniły się nieco ich charaktery. W przeciwieństwie do starszego z bliźniaków, ten młodszy zawsze był odrobinę spokojniejszy, odrobinę bardziej rozważny. Z pewnością zawsze wyróżniała go wrażliwość, dobre maniery i dobre serce. Andrew był nieco bardziej impulsywny i szalony, często robił coś czego potem żałował. Mimo tego to właśnie on opiekował się młodszym bratem.
Wszystko uległo zmianie po śmierci Andrew. Nathaniel niesamowicie ją przeżył. Wieść ta natychmiastowo odbiła się na zdrowiu młodszego z braci, którego siły momentalnie spadły do bardzo niskiego poziomu. W rezultacie Nathaniel wylądował w szpitalu i nie był w stanie zjawić się na pogrzebie brata, co tylko pogorszyło jego stan psychiczny. Mimo, że od tamtego wydarzenia minęły już ponad trzy lata, Nath nadal nie jest wstanie pogodzić się z utratą swojej drugiej części. Bardzo powoli dochodził do siebie i wracał do względnej normalności. Nigdy jednak nie powrócił całkiem do dawnego siebie. Ostatecznie wydarzenia te odbiły się na jego zachowaniu. Zaczął palić, często także pić, sprawiać kłopoty. A przede wszystkim zaczął szczerze nienawidzić ojca. I to wszystko było przyczyną wysłania go do Traditional Royal School.
Wbrew zamiarom Elizabeth i Edwarda, owe niezbyt akceptowalne zachowania niestety wcale nie znikły. Choć na pierwszy rzut oka Nathaniel wydaje się osobą spokojną, nieco cichą i odcinającą się od społeczeństwa, to jednak ma wiele negatywnych cech, które można by podciągnąć pod pewnego rodzaju szaleństwo. Zależnie od pogody, od tego którą nogą wstał, co zjadł na śniadanie i wielu wielu innych czynników, jego odpowiedzi i zachowania mogą być skrajnie różne. Trudno jest go zrozumieć. Na pierwszy rzut oka ma się wrażenie, że jest normalnym chłopakiem, który stroni od ludzi, jest niepomocny oraz niechętnie zawiera nowe znajomości, lecz to wszystko zależy od tego, kto i z czym do niego przychodzi. Bywa niesamowicie złośliwy i uszczypliwy, udane docinki zdają się sprawiać mu satysfakcję. Mimo to potrafi być miły i pomocny, bo tak na prawdę ma dobre serce, które chowa przed innymi. Nathaniel panicznie boi się przywiązać do kogoś w obawie przed ponowną utratą bliskiej osoby. Ma chorą obsesję na punkcie swojego brata, który w jego obecności jest tematem tabu. Wszelkie wspominanie o nim jest czynem po prostu głupim. W takich sytuacjach Nathan potrafi wpaść w szał, stracić całkowicie kontrolę nad sobą, zacząć krzyczeć, tupać, biegać, a nawet zrobić krzywdę komuś lub sobie. Nieco podobnie sprawa ma się z lustrami, w których widzi nie siebie, a swojego brata. W jego pobliżu wszelkie lustra muszą być zakryte, bowiem niedopilnowanie tego najczęściej kończy się kolejnym atakiem szału i stłuczeniem szkła. Uspokojenie go jest czynem niełatwym i wiele osób przyjmuje taktykę pozostawienia go samego sobie. Z pewnością temu młodemu człowiekowi potrzebna jest opieka psychologa, jednak nigdy nie zgodził się na pójście do niego.
Nathaniel nie jest złą osobą, a jedynie nieco zagubioną i potrzebującą pomocy. Gdy trzeba kogoś ratować, najprawdopodobniej pierwszy będzie biegł by to uczynić. Jest też dość słaby fizycznie, a przez to bardzo chorowity. Nie potrzeba wiele, aby nabawił się przeziębienia, gorączki, grypy czy czegoś poważniejszego. Z tego względu też nienawidzi jesieni i zimy, bo to właśnie w te pory roku najczęściej choruje. Jego słabością, a więc także i wadą, jest fakt, że często popada w melancholię i stany bliskie depresji. Gdy jest zły, smutny lub potrzebuje się uspokoić, najczęściej pali jak smok, a często także sięga po alkohol. Zdarza mu się sięgać nawet po narkotyki. Będąc pijanym bądź na haju, bywa, że Nathaniel robi się agresywny i ową agresję rozładowuje na kimś lub na czymś. I choć nigdy by się do tego nie przyznał, w głębi serca bardzo żałuje każdego złego słowa, bądź uczynku. Co zaś się tyczy jego orientacji... W dzieciństwie podobała mu się dziewczynka z sąsiedztwa, lecz szybo zapomniał o niej i o swoim ulotnym uczuciu. Nigdy potem nie zakochał się w nikim, co do tej pory go martwi. Jest homoseksualistą, choć sam nie jest tego świadom, a co, w pewien sposób, może wyjaśnić jego obsesję na punkcie Andrew. Sądząc, że jest całkowicie heteroseksualny, zdarza mu się zachować w sposób homofobiczny w stosunku do tych, którzy mają inna orientację. Z reguły jednak toleruje takie osoby. Chyba, że coś go ugryzie...

Wygląd:
Zaczynając od góry... Głowę Nathaniela pokrywają proste, średniej długości włosy w kolorze jasnego blondu, wpadającego niemal w biel. Jego twarz jest lekko pociągła, całkiem blada, ale zdecydowanie o ładnym kształcie. Jego oczy, okalane naturalnie gęstymi, jak na faceta, rzęsami, mają tęczówki szarej barwie, przez wielu określanej jako kolor księżyca bądź srebra. W przeciwieństwie do twarzy, to właśnie oczy są wrotami do jego duszy i jego umysłu i to one najczęściej zdradzają jego prawdziwe emocje. Choć trzeba umieć odpowiednio interpretować jego spojrzenie. Nos Nathaniela jest niewielki, całkiem zgrabny. Usta natomiast całkiem wąskie i również blade. Składając te wszystkie cechy w całość, można dojść do wniosku, że Nathaniel jest całkiem przystojnym chłopakiem, choć jest to raczej kwestią gustu. Jego twarz zazwyczaj ma spokojny, łagodny wyraz, co nieraz kontrastuje z jego zachowaniem bądź jego słowami.
Sylwetka Nathana może zdradzać fakt, że jest on dość słaby fizycznie i chorowity. Mimo swojego całkiem wysokiego wzrostu, a mierzy sobie on całe 188 centymetrów, jest całkiem chudy i sprawia wrażenie chuchra. Niegdyś, złoszcząc się na to, próbował pracować nad swoją sylwetką, efektem czego są mięśnie niezbyt duże, ale lekko widoczne w momencie, gdy ma na sobie obcisłą koszulkę lub nie ma jej wcale. Nie jest pewien, ile waży, jego waga ulega ciągłym, zazwyczaj niewielkim zmianom. Patrząc na niego można jednak stwierdzić, że nie waży on zbyt wiele. Ma długie ręce, długie nogi, długie palce, a także długą szyję, co tworzy całkiem niezłą całość z jego twarzą.
Nathaniel preferuje ubrania luźne, najczęściej w kolorze czarnym, czerwonym, fioletowym bądź mieszaniną tych barw. W jego ubiorze da się też wyczuć pewną "ostrość", co zapewne jest zasługą faktu, że słucha on mocniejszej muzyki.

Największe wady:
❖ Jest chorowity. Odporność Nathaniela nigdy nie była jego mocną stroną. Od urodzenia był słaby i podatny na wszelkie choroby. Ciągle łapał przeziębienia, zwłaszcza zimą. Niewiele trzeba aby dostał gorączki i nabawił się grypy. Jego organizm jest dość słaby. W dzieciństwie dwukrotnie miał złamaną nogę, co jest dowodem na to, że także jego kości nie są tak twarde, jak być powinny.
❖ Ma obsesje na punkcie swojego nieżyjącego brata. To on najbardziej przeżył jego śmierć i mimo, że od tego wydarzenia minęły już trzy lata, ciągle nie potrafi się z tym pogodzić. Stara się nie myśleć o Andrew, wyrzucić z pamięci wszelkie wspomnienia o nim. Gdy jednak ktoś niechcący najdzie na ten temat, Nathaniel potrafi wpaść w szał. Wszelkie wspominanie przy nim o jego bracie lub nachodzenie na temat rodzeństwa może skończyć się bardzo nieprzyjemną reakcją z jego strony.
❖ Nienawidzi swojego odbicia. Stara się unikać spoglądania w lustro oraz wszelkie tafle, które odbijają jego wizerunek. Spogląda w nie tylko wtedy, gdy musi lub gdy czuje tęsknotę. Wiąże się to bowiem z tym, że własne odbicie przypomina mu o Andrew. Jest to już swego rodzaju obsesja i paranoja. Nathaniel nie raz i nie dwa razy wpadał już w szał, tłukł lustra a potrafił także uderzyć kogoś. Z powodu tej paranoi często chodzi roztrzepany i wyglądający nieco niechlujnie.
❖ Od kilku lat jego zachowanie bywa problematyczne. A to z tego względu, że Nathanielowi całkiem często zdarza się przyssać do butelki, zapalić szluga, dwa lub dziesięć, bądź nawet zażyć coś znacznie bardziej poważnego i niebezpiecznego. Póki co w miarę kontroluje sytuację, jednak zależy to od jego nastroju.

Zainteresowania:
❖ Muzyka - zawsze uważał, że nie jest stworzony do tego, aby tworzyć muzykę. Gdy był mały, matka często uczyła jego oraz Andrew gry na fortepianie. Już wtedy wiedział, że jest w tym dużo gorszy od swojego brata. Mimo to lubił te lekcje, chodził na nie z chęcią i choć nie potrafił dorównać bratu, nie zniechęcał się. W wieku 9 lat odkrył jednak swój talent plastyczny i to na tym się skupił, porzucając muzykę. Dopiero dwa lata później Andrew znów zaraził go miłością do muzyki. Okazało się, że całkiem nieźle idzie mu śpiew i gra na gitarze. Jednak odkąd jego brat zmarł, bardzo rzadko sięga po gitarę. Nikt nie wie o tym, że potrafi grać.
❖ Plastyka - to oczywiste. Wszak wybrał profil plastyczny sam i nikt go do tego nie zmuszał. Już mając 9 lat zaczął interesować się rysunkiem i tworzyć własne obrazy. Szło mu to zresztą całkiem dobrze i zawsze sprawiało mu wiele radości. Oprócz tego potrafi też tworzyć rzeźby, lecz traktuje to raczej jako hobby i nie planuje pójścia w tym kierunku.

Dodatkowe:
❖ Odkąd zmarł jego brat, Nathaniel potrafi zachowywać się w sposób skrajnie niepodobny do siebie, wręcz niezrównoważony. Nieodpowiedni dobór słów, przejście na temat jego brata potrafi wywołać u niego zachowania na prawdę różne, wręcz stwarzające niebezpieczeństwo dla niego, a także dla innych.
❖ Lubi muzykę. Od niedawna pała szczególną miłością do muzyki nieco ostrzejszej od tej, którą słychać było w jego domu. A raczej dużo bardziej ostrzejszej. Lubuje się w wielu odmianach rocka, punku, metalu, choć te dwa ostatnie niekoniecznie są po nim widoczne.
❖ Uwielbia czerwień, czerń i fiolet. Są to jego ulubione kolory, do których zapałał jeszcze większą miłością sprzed kilku laty (nie, nie z jakiegoś powodu, ot tak). Jest to zresztą dość widoczne, bo to właśnie te barwy są często spotykane w jego ubiorze, przyborach etc.
❖ Jest całkiem niezłym tancerzem. W jego rodzinie umiejętność ta była bardzo wymagana, toteż od dziecka wraz z bratem musieli uczęszczać na nauki tańca. Jak każdy ma swoje ulubione style oraz takie, których nienawidzi.
❖ To nie jego pomysłem było przybycie do tej szkoły. Od śmierci Andrew zachowanie Nathaniela uległo ogromnemu pogorszeniu. Zaczął wpadać w złe towarzystwo, sprawiać kłopoty, a przede wszystkim wszczynać awantury w domu. Wiązało się to z nienawiścią do ojca, którego obwinia za śmierć swojego brata. Gdy bowiem Andrew zaczął chorować, ojciec zignorował to twierdząc, że ,,zwykły kaszelek nie zaszkodzi prawdziwemu mężczyźnie". W momencie, kiedy stan chłopaka pogorszył się, Edward także zbagatelizował sprawę, wolał zająć się pracą, niż pomóc własnemu synowi. Ostatecznie chłopak umarł z tak, można by powiedzieć, błahej przyczyny, jak zapalenie płuc. Od tej pory Nathaniel pała szczerą nienawiścią do ojca. Zaczął sprawiać problemy, przez które wychowywanie go stało się uciążliwe. Z tego powodu właśnie został wysłany do Londynu, do szkoły z internatem.

Miejsce zamieszkania:
Akademik Traditional Royal School

Wykonywany zawód:
Czasem łapie się prac dorywczych, choć pieniędzy raczej mu nie brakuje. Są to zazwyczaj zlecenia jednorazowe i dostępne dla wszystkich, a czasem także takie, które wymagają umiejętności, np. wykonywanie portretów.

Temat: Re: Nathaniel Prescott Pon Lis 17, 2014 7:54 pm

Skoro wyjaśniliśmy sobie zaistniałe błędy przez PW i zostały one poprawione..