Jonathan White

Imię/Imiona i nazwisko: Jonathan White
Pseudonim: Nie ma żadnego, a nawet jeśli ktoś jakiś wymyśli, z pewnością nie przypadnie mu do gustu.

Wiek: 19 lat
Pochodzenie: Wielka Brytania, Londyn
Rodzina: No istnieje i opłaca jego naukę. Bardzo się cieszą, że uwolnili się od swojego złośliwego synka ze wzajemnością. Odkąd zamieszkał w akademiku z daleka o swoich rodziców, w końcu doznał spokoju i nawet stał się mniej nerwowy.
Jonathan ma też brata, ale i ich relacje są również popsute.
Orientacja: Uważa, że jest heteroseksualny. Tak, tak właśnie uważa, co mija się z prawdą. Jego skłonności homoseksualne były tępione przez rodziców, odkąd matka odkryła pod łóżkiem pornole. Teraz sam się do nich nie przyznaje (w sensie i do pornoli i do skłonności homoseksualnych, oczywiście).

Grupa: College
Szkoła:College
Przedmioty/Profil: Psychologia
Status: --

Charakter: Charakter to chyba główny powód, dla którego nie znalazł sobie jeszcze żadnej partnerki ani partnera. Bardziej od bycia romantycznym woli być szczery i złośliwy. Ma w sobie na tyle tupetu, że gdy w pobliskim barze dosiądzie się koło niego jakaś kobieta, on z pełną premedytacją potrafi na głos powiedzieć coś podłego, a potem dodać, że laski lecą na badassów. Nie kończy się to szczęśliwie.
Zdaje się, że z Jonathanem jest coś "nie tego" i to nie tak, że ma nierówno pod sufitem, to tylko delikatne zaburzenia osobowości, żeby nadać trochę dramatu jego postaci. Po paru przejściach z jego przeszłości, wyrósł na złośliwego, antypatycznego, antyspołecznego, sarkastycznego gbura, którego nie za bardzo obchodzą cudze problemy, ani historie życia. Prosta zasada - nikt się nie interesował nim, to dlaczego on miałby się interesować kimś? Lubi obrażać dla rozrywki. Głównie te cechy charakteru sprawiły, że stwierdził, że byłby z niego zajebisty psycholog, bo... bardzo lubi słuchać, że psycholog to tylko terapeuta, a on jest zbyt chamski wobec ludzi, żeby ich leczyć.
Jonathan bywa wybuchowy. Włada nim wiele emocji, jeśli chodzi o wyrządzanie słownej krzywdy, ale gdy coś wzbudza w nim pozytywne uczucia, zwyczajnie ich nie ukazuje. Ma tendencje do bycia apatycznym, aczkolwiek alkohol i rozmowa z kimś ważnym dla niego może sprawić, że wyjdzie z niego klucha. O to się jednak martwić nie musi, ponieważ nie ma osób bliższych jego sercu. Z wiadomych powodów nikt nie jest w stanie utrzymać z nim trwałych relacji, których zresztą on nie chce.
Kolejna sprawa - używki. Bo czym byłby świat bez dostarczenia sobie dawki narkotyku raz na jakiś czas, by życie nabrało trochę więcej kolorów poza odcieniami szarości? Jonathan należy do osób, które łatwo się uzależniają, ale zrobi wszystko, by doznać trochę radości w najmniej kłopotliwy i trudny sposób.

Wygląd: Jonathan z wyglądu jest przeciętny. W każdym razie na pewno jest to kwestią gustu. Jego nieco przydługawe blond włosy sięgają ledwie do ramion, niedbale opadają na jego błękitne oczy. Choć podobno to właśnie blondyni cieszą się popularnością u kobiet, Jonathan ma najwyraźniej jakiegoś pecha. Albo szczęście, bo - o dziwo - nie przeszkadza mu to w ogóle, a nawet gdzieś na dnie swojej duszy czuje ulgę. Jasnowłosy nie wygląda na zdrowego. Do swojego codziennego wizerunku w lustrze przyzwyczaił się i już na swoje podkrążone oczy oraz ćpuński wygląd nie zwraca uwagi. No cóż, i tak sobie będzie wmawiać, że jest tym najprzystojniejszym facetem w akademiku. Niskie mniemanie o sobie nie popłaca. W każdym razie niezdrowa uroda w pewnym sensie może być piękna, prawda?
W tłumie niczym się nie wyróżnia, w ubiorze ceni bardziej wygodę. Do ubioru nie przywiązuje aż tak wielkiej uwagi, ważne, żeby wyglądał schludnie i czysto.
Gdy wchodzi w interakcję z ludźmi, jego mimiczna twarz pracuje praktycznie bez ustanku. Mógłby wyglądać nieco sympatyczniej, jednakże od zgrywania miłego woli wykrzywiać usta w pogardliwym uśmiechu i spoglądać na innych z politowaniem oraz z góry - no bo w końcu jest wysoki i może sobie na to pozwolić. Jego błękitne i lodowate spojrzenie przeszywa każdego i z pewnością wzbudza dziwny niepokój. Jonathan z pewnością nie robi dobrego, pierwszego wrażenia i już na wstępie odpycha albo wręcz przeciwnie - przyciąga tych ciekawskich, którzy chcą poznać tak tajemniczego i specyficznego człowieka jak on.
Jeśli chodzi o sylwetkę to blondyn jest wysoki, mierzy około 187cm i jest średnio umięśniony. Zadbałby pewnie o siebie bardziej, gdyby nie jego brak motywacji i "bo po co".

Największe wady:
- Zdecydowanie większość jego cech charakteru stanowią wady (arogancja, złośliwość, antypatia, itp.)
- Depresja (ostatecznie sam ją sobie stwierdził)
- Hipochondria

Zainteresowania:
- O ile można nazwać to zainteresowaniem, to zastanawiał się nad wyborem profilu informatycznego, jako że go trochę ciągnie do sprzętu.
- Jest dość wszechstronny i jest również uzdolniony artystycznie, ale raczej się tym nie chwali, a rysunki są często dość osobiste.

Dodatkowe:
- No cóż... Lubi piwo.
- Dwa razy przespał się z osobnikiem płci męskiej, jednakże z nikim ze swojej szkoły i są to jednorazowe przygody, by nic na jaw wyjść nie mogło.

Miejsce zamieszkania: Akademik
Wykonywany zawód: --

No dzień... dobry wieczór.
Na początku rzeknę, iż z grubsza wszystko jest ogay, ale nie dam akcepta. Wkurzają mnie odstępy. Są takie dziwnie i nieestetyczne, a ja lubię, jak jest estetycznie (Le grafik). Eee.. dopisz coś w rodzinie, bo poskąpiłeś. I to ostro.
I:

Kod:

Bardziej o bycia romantycznym woli być szczery i złośliwy.

- zabrakło chyba d.

Kod:

laski lecą na badassów.Nie kończy się to szczęśliwie.Zdaje się, że z Jonathanem

- a teraz brakło spacji. I nie tylko tutaj. Posprawdzaj, popraw.


A. I uzupełnij profil. W sensie to takie cudowne coś pod awatarem. To by było na tyle, pożdrowiom Towarzysza.
JFM

Wybacz, ja należę do tych mniej estetycznych grafików... Ale mam nadzieję, że teraz to cię uszczęśliwi. c:
A spacje były wynikiem tego, że po prostu wrzuciło mi akapity do jednego wiersza i w ten oto sposób nie było spacji przed kropkami.

Wszystko poprawione (tak myślę), profil uzupełniony.