Telefon

Autor: Nieznany
Treść: Tak, szkolnego. Chyba nic w tym złego, że jeszcze się uczę?

Autor: Nieznany.
Treść: Cała oświata to jedno wielkie kłamstwo. Gdybym mógł, uczyłbym się u prywatnych nauczycieli, ale obowiązek nauki wymusza na mnie chodzenie do konkretnej placówki.
Hm, dałby się pan namówić na wyjście do kina? Zdaje mi się, że jest pan kimś kto się na tym zna. A ja mam dwa bilety, nieruszone, bo cóż, wystawiono mnie do wiatru.

Autor: Nieznany.
Treść: Chyba jakikolwiek ludzki system ma zbyt widoczne błędy. Ale to nawet lepiej. Przynajmniej wiem, że nie żyję w matrix'ie.

Autor: Nieznany
Treść: Hm, nie przywitam pana bukietem róż, ani nie planuję kolacji po seansie. Ale skoro tak panu wygodniej, to można nazwać to randką, chociaż... to tylko kino.

Autor: Nieznany.
Treść: Gdyby matrix istniał, z pewnością jakikolwiek błąd pojawiłby się w historii ludzkości prędzej czy później. Aczkolwiek, nie wykluczam, że w końcu uda się coś takiego stworzyć, może jeszcze wtedy będę żyć.

Autor: Nieznany
Treść: Ja tak z grzeczności. Nie mam pełnego obrazu z kim piszę, ale nawet jeśli, to każdemu należy się szacunek. Może dlatego.

Autor: Nieznany
Treść: Może coś w tym jest. Człowiek sobie ogranicza wolność i myśli, ze ma nad czymkolwiek władzę. Co prawda, historię piszą zwycięzcy, ale nawet z punktu widzenia Matrixa musiałby się w historii pojawić błąd, który by decydował o jego istnieniu. Nie ma idealnego systemu.

Autor: Nieznany
Treść: Przyszły czwartek, wieczorem. Odpowiada panu taka pora?

Autor: Nieznany
Treść: Miasto zwie się Londyn, więc myślę, że nie będzie problemu. Jak miło, że się pan zgodził! Czyli jesteśmy umówieni, jak miło.

Autor: numer telefonu z karteczki
Treść: Muszę przyznać, że dosyć często zdarza mi się gubić głowę. Ale kartki z numerem telefonu? Jeszcze nigdy.

Autor: numer telefonu z karteczki
Treść: Przeczucie?

Autor: numer telefonu z karteczki
Treść: Swoją drogą muszę przyznać, że czyta pan książki w trybie ponadprzeciętnym. Kartka była bowiem na stronie 118.
Nie żebym specjalnie zapamiętał, a gdzieżby tam..

Autor: numer telefonu z karteczki
Treść: Do fragmentów takich jak ten...? ''Chcę ludzi nauczyć ducha ich istnienia, którym jest nadczłowiek, błyskawica z ciemnej chmury: człowiek...''

Autor: numer telefonu z karteczki
Treść: Najmniej groźny? Niemniej wychodzę z założenia, że jego idee -takóż samo zagrażające istnieniu co sam dobry Fryderyk- są wieczne i, to właśnie one mogą doprowadzić do samozagłady ludzkiej egzystencji.
''Tem jest me współczucie dla wszelkiej przeszłości, i że oto widzę: na pastwę oddana jest ona- na pastwę łaski, ducha i urojeń pokoleń następnych, które wszystko, "co było", na most swój przetwarzają!''

Autor: numer telefonu z karteczki
Treść: Ale, odchodząc od tematu... jestem za tym, byśmy porozmawiali o czymś dużo bardziej przyjemniejszym niż zagłada świata. I w dużo przyjemniejszy sposób, niż niszcząc sobie i wzrok i palce wpatrując się w te małe wyświetlacze komórek.

Autor: numer telefonu z karteczki
Treść: Dobrze więc. Wierzę, że mała niespodzianka pod postacią kodu nie sprawi panu najmniejszego problemu. Ba!, byłbym szczerze zdziwiony, gdyby ktoś taki jak pan nie zdołał tego odczytać. Tako rzecze Zaratustra!
99/6/11 101/46/7 103/23/10 103/5/4 K o f u k u.
Mam nadzieję, że gustuje pan w japońskiej kuchni niemal tak samo jak w niemieckich filozofach.

[odsyłam do wersji pdf książki -> http://www.pistis.pl/biblioteka/Fryderyk%20Nietzsche%20-%20Tako%20Rzecze%20Zaratustra.pdf która jest niezbędna do odczytania wiadomości.]