Heatclieff

Imię/Imiona i nazwisko:
Doxell Raterhand (dla wrogów języków obcych: czyta się "Rejterhand")
Pseudonim:
Heatclieff (używa go tylko wśród zaufanych znajomych i w pracy).

Wiek:
34 lata.
Pochodzenie:
Berlin.
Rodzina:
Trzy koty.
Orientacja:
Biseks.

Grupa:
Mieszkańcy.
Szkoła:
Już za nim.
Status:
Wolny, siema.

Charakter + krótka historia:
Doxell sporo przeszedł w swoim życiu. Zaczynając od niemal sadystycznej matki a kończąc na totalnym dołku, bez pieniędzy, bez przyjaciół, z uzależnieniem narkotykowym i innymi "przyjemnościami".
Jednak to wszystko nauczyło go radzić sobie w każdej sytuacji. Nauczyło go chłodnej kalkulacji, stoickiego spokoju i... Kradzieży, rozboju, kłamstw, podstępów i cwaniactwa. Taka jest prawda.
Od zawsze kręcił się w szemranym towarzystwie, swój pierwszy telewizor ukradł w wieku dwunastu lat.
Coś w jego życiu sprawiło jednak, że postanowił się ustatkować. Nie był to światły cel, nie miał to nic wspólnego z nawróceniem bądź podobnym temu zjawiskiem :
Któregoś dnia po prostu dostał od pana Sheapforda (tajemniczy mężczyzna, wiek nieokreślony) propozycję roboty z dużą wypłatą.
Doxell niewiele myśląc (często wykazuje się lekkomyślnością, to chyba jego kolejna wada) zgodził się i pracuje na jego warunkach do dzisiaj.
Biorąc pod uwagę skalę tych przeżyć i środowiska w jakim obcował (nadal obcuje), Dox jest trochę drażliwy. Niezrównoważony.
Nigdy nie wiadomo w której chwili wybuchnie śmiechem, a w której dzikim wrzaskiem, zwiastującym wybuch gniewu.
Czasem wykazuje się skłonnościami do "odpływania". Po prostu nagle wyłącza się z rozmowy i zamyśla głęboko.
Z tego zamyślenia może go wyrwać tylko wyjątkowo silny bodziec, na przykład uderzenie w czaszkę.
Nie można mu odmówić inteligencji. Heatclieff jest oczytany, głodny wiedzy, posługuje się bogatym słownictwem, jego wiedza ogólna jest na wysokim poziomie.
Niestety, jeśli chodzi o sytuacje, które dotyczą emocjonalności, Doxell jest totalnym tępakiem. Nie umie powiedzieć "kocham cię" i bardzo długo nie ma pojęcia o tym, że ktoś jest w nim zakochany.
O ile w ogóle ktoś może się w nim zakochać.
Czasami bywa sadystyczny. Nie wie skąd mu się to wzięło, ale lubi utrzeć komuś nosa w mniej lub bardziej wyszukany sposób.
Oprócz tego jest wyjątkowo sarkastyczny. Jego poczucie humoru składa się głównie ze złośliwości, dogryzania, ironizowania i otwartego prowokowania do kłótni, często jest to jednak obrazowane pojęciem "kto się czubi, ten się lubi".
Jego choroby psychiczne bywają uciążliwe dla ludzi, z którymi przebywa z jeszcze jednego powodu :
Czasami zaczyna nagle rozmawiać z nieistniejącymi osobami.

Wygląd:
Ponad dwa metry wzrostu i dziewięćdziesiąt trzy kilo wagi, której główną część obejmują mięśnie. Doxell jest postawnym facetem, przez wysoki wzrost ma problem ze stawami, czasami porusza się wyjątkowo niezgrabnie, innym razem jego ruchy nabierają niewymuszonej gracji, swobodnej i płynnej maniery.
Jego fryzura działa na nerwy nawet właścicielowi ale nosi taką od zawsze i niczego w niej nie chce zmieniać.
Swoją wątpliwą urodę odziedziczył po matce, która była Niemką, chociaż i ojciec (Fin) nie zapewnił mu zbyt urodziwych genów.
Tak więc możemy go podsumować, jako wyjątkowo szpetnego mężczyznę o krzywych zębach i popękanych wargach skrzywionych w nieodłącznym, kpiącym uśmieszku.
Zawsze dba o to by być idealnie ogolonym... ale tylko na twarzy. Nie ma sił, które zmuszą go do ogolenia się "gdzie indziej".
Lubi ubierać się w praktyczne, wygodne ubrania, nie za bardzo przejmuje się tym, że wygląda przy tym na lekko zaniedbanego i groźnego. Właściwie lubi tak wyglądać, to dużo daje mężczyźnie z jego zawodem i znajomościami.
Najwięcej blizn znajduje się na jego plecach i nogach. Niektóre po kulach, inne po nożach, jeszcze inne po otwartych złamaniach, układają się na jego ciele w artystyczną i wyjątkowo burzliwą całość. Większość ludzi ma jego ciało za szpetne, ale są i tacy, którym takie "pamiątki" przypadły do gustu.
Jest jeszcze jedna rzecz, którą pan Raterhand zdecydowanie się nie chwali, ale... Cóż, nie można zaprzeczyć, że takowa istnieje.
Doxell ma słabość do szminki. Czerwonej. Na własnych ustach.
Robi to sporadycznie i tylko kiedy jest sam w domu, ale można to zakwalifikować jako jedno z jego zboczeń.
Warto też wspomnieć o jego nosie, który niegdyś był całkiem zgrabny, ale teraz grzbiet nosa przypomina błyskawicę przez liczne złamania, których nasz bohater doświadczył przez swoje życie wiele razy.
Największe wady:
❖Wredny.
❖Dziki (w sensie "nigdy nie wiesz co cię może czekać").
❖Zły.

Zainteresowania:
Broń palna, historia, literatura klasyczna, wszelkie formy zadawania i otrzymywania bólu, koty, francuskie kreskówki, jego stary ford.
Wyrafinowany seks także bardzo go interesuje.
Dodatkowe:
Zajmuje się pozbawianiem ludzi życia, płatnym.
Dawniej mieszkał i studiował w Berlinie, kiedyś miał matkę, dziś nie ma pojęcia co się z nią dzieje i właściwie średnio go to obchodzi.
Doxell ma stwierdzone wiele chorób na tle psychicznym. Posiada żółte papiery, które zgodnie stwierdzają, że nie nadaje się do wykonywania żadnego zawodu. Co za tym idzie, utrzymuje się ze swojej renty i... roli płatnego mordercy.
Nerwica, średnie stadium psychozy, niegroźny dla otoczenia (zazwyczaj) schizofrenik.
Doxell ma sporo niespełnionych fantazji, fetysze i głupie pomysły.
I wielką pa... łę.

Miejsce zamieszkania:
Londyn. Niewielkie, dwupokojowe mieszkanie w kamienicy, żadnych luksusów. Dzielnica slumsów.
Wykonywany zawód:
Płatny morderca.