Kai Lorens

Imię/Imiona i nazwisko: Kai Lorens
Pseudonim: Kai nie ma pseudonimu, zawsze wołano go po imieniu, bo jest krótkie i łatwo zapadało wszystkim w pamięć.

Wiek: 22 lata
Pochodzenie: Urodził się w Brighton, nadmorskim mieście, ale jego rodzina pochodzi z Chin. Babka przyjechała do Anglii wiele lat wcześniej, zakochała się w angliku i tak już zostało.
Rodzina: Ma wspaniałą matkę, Teresę i ojca Joshuę. Mieszkają w Brighton i często dzwonią do swojego jedynego syna.
Orientacja: Homoseksualista

Grupa: Personel
Szkoła: -
Przedmioty/Profil: -
Status: Konserwator

Charakter: Kai jest osobą pogodną, choć ma swój własny styl bycia. To co dla niego jest żartem nie zawsze jest żartem dla przeciętnych ludzi, dlatego zawsze otaczało go specyficzne towarzystwo. Jest ambitny, chociaż nie we wszystkich dziedzinach... w zasadzie dotyczy to tylko kilku sfer jego życia, głównie muzycznej, a do tego często udaje luzaka. Lubi sprawiać pozory, często udaje kogoś kim nie jest starając się dopasować. Nie chce dać się łatwo poznać, bo nie chce by ktoś wykorzystał tę wiedzę przeciwko niemu. Sprawia wrażenie otwartego, miłego chłopaka, choć bywa niesamowicie ironiczny, ale niemal zawsze maskuje to żartem. Wiele razy obrywał w szkole za swoje głupie teksty. I chociaż z fasady można odnieść wrażenie, że niczym się nie przejmuje i wszystko po nim spływa... W głębi duszy to dość wrażliwy chłopak i wiele rzeczy bierze do siebie. Szczególnie gdy ktoś go otwarcie krytykuje. Udaje, że go to nie obchodzi, a potem siedzi całą noc i rozmyśla i przeżywa. Czasem też zdarza mu się obrażać o coś lub unosić-zazwyczaj zaczyna się od jakiejś głupoty, a kończy się "obrazą majestatu". Lubi samotność nawet w będąc wśród całej masy ludzi, łatwo umie uciec myślami i wtedy trudno skupić jego uwagę. Trzeba znaleźć do niego drogę, jak już się komuś uda to jest bardzo wiernym przyjacielem. W zależności od sytuacji, otoczenia, ludzi... Umie grać śmiałą duszę towarzystwa, ale w głębi duszy pozostaje zamknięty w swoim świecie. W relacjach może dominować, o ile spotka jeszcze bardziej zamkniętą osobę od siebie, choć chyba zdecydowanie łatwiej go zdominować. On w sumie nawet to lubi... Podobnie jak nie do końca grzeczne stosunki. Czasem budzi się w nim miłośnik ostrej, nawet nieco brutalnej zabawy. Jest też otwarty na eksperymenty, ale w granicach rozsądku, bo nie przepada za widocznymi śladami nocnych rozrywek. Jego skrytym marzeniem jest miłosny trójkąt bez zobowiązań. I seks w miejscu publicznym. I w samolocie... No dobra, ma kilka dziwnych marzeń.
Wygląd: Kai ma 179 cm wzrostu, więc jak na chłopaka nie jest przesadnie wysoki. Nie jest też przesadnie umięśniony, ponieważ nigdy nie przykładał się za bardzo ani do zajęć wychowania fizycznego ani do dodatkowych sportów. No… przez rok pływał w liceum, ale szybko mu się znudziło. Mimo, że ma lekko zarysowane mięśnie to raczej należy do tych szczupłych i waży około 74 kg, choć nie jest to informacja pewna, gdyż dawno jej nie potwierdzał. Jego twarz jest raczej pociągła. Ma czerwono-rude włosy sięgające mu za ucho z grzywką opadającą na czoło. Obcina je od czasu do czasu kiedy zaczynają mu już przeszkadzać na tyle, że musi je sobie podpinać. Wtedy chwyta za nożyczki i raz, dwa włosy są krótsze. I co najbardziej u niego charakterystyczne ma oczy w odcieniu złota, trochę jak taki kot, otoczone czarnymi oprawkami okularów, brwi delikatnie zarysowane, niemal dziewczęce i ciemne krótkie rzęsy. Jego nos jest lekko zadarty, a kiedy się uśmiecha odsłania rząd białych zębów i robą mu się w policzkach lekkie dołeczki. Kai ma ładne dłonie o smukłych palcach i paznokciach pomalowanych na kolor pasujący do jego włosów. Nosi się albo w luźnych, dziurawych swetrach albo w dopasowanych bluzkach, w dekoltach których widać jego wystające obojczyki, często potarganych jeansach lub rurkach i trampkach, ze względu na to, że są zarówno wygodne jak i pasują do jego wizerunku. Na ramieniu często ma torbę z aktualnie czytanym komiksem, notesem i przyborami do pisania. Nie nosi raczej biżuterii, jedyną ozdobą są jego okulary. Przeważającym kolorem jego garderoby jest czarny, szary, trochę białego. Więc raczej monotematycznie. Często można go też zobaczyć ze słuchawkami na głowie, bo w każdej wolnej chwili lubi uciekać w świat muzyki.
Największe wady:
❖głupie poczucie humoru
❖obrażalski
❖kiedy nie lubi tego co robi... to robi to po łebkach

Zainteresowania: Przede wszystkim: muzyka. Słucha, śpiewa, kiedyś uczył się grać na gitarze, czasem coś komponuje. Jego gust muzyczny jest bardzo różnorodny, nie ogranicza się pod tym względem, a do tego czasem po pierwszych taktach umie określić tytuł, wykonawcę i rok powstania danego utworu. Lubi czytać komiksy i majsterkować.
Dodatkowe: Obecnie skończył szkołę średnią i zbiera pieniądze na studia, więc łapie się każdej pracy. Ponieważ lubi majsterkować to drobne naprawy w szkole nie sprawiają mu problemu. Do tego szuka pracy w innych miejscach by jak najszybciej zacząć studia na kierunku muzycznym. Nie przepada za kotami, czasem podejrzewa, że ma na nie alergię bo kiedy jakiś jest w pobliżu zaczyna go swędzieć skóra-głównie na plecach. Jest krótkowidzem, stąd okulary.

Miejsce zamieszkania: Jest na etapie szukania współlokatora, bo nie stać go na samodzielne wynajęcie mieszkania. Więc póki nie znajdzie to pomieszkuje albo u znajomych albo w tanich hostelach.
Wykonywany zawód: Konserwator + wszelkie prace dorywcze jakie uda mu się złapać, m.in: roznosiciel ulotek, dostawca gazety, wyprowadzacz psów i tym podobne.

Nie mam dużej ilości 'ale', co do Twojej KP, aczkolwiek niepokoi mnie interpunkcja u Ciebie. Przykładem zdanie, które zawarłeś w charakterze:

Cytat :

Lubi sprawiać pozory, często udaje kogoś kim nie jest starając się dopasować.

Poprawiłbym je w ten sposób, rozdzielając je w odpowiednio:

Cytat :

Lubi sprawiać pozory. Często udaje kogoś, kim nie jest, starając się dopasować.

Przecinki nie są u Ciebie znowuż tak notorycznie pomijane, jednakowoż i tak powinieneś to poprawić, aby Twoje przedstawienie postaci było czytelniejsze dla innych użytkowników. Pozwolę sobie zacytować Axela, jednego z naszych akceptatorów, który pozwolił sobie zaapelować o tego typu poprawność pod inną KP:

Cytat :

Prosiłbym, byś poprawił swoją KP pod tym kątem, dając przecinki przed wszystkimi "ale", "jednak", "gdyż", "gdy", "jeżeli", "więc", "czego", "jednakże" i "albowiem". Wypadałoby też zatroszczyć się o to, by przecinkami były oddzielone człony podrzędne w zdaniach wielokrotnie złożonych. Gdybyś miał z tym jakikolwiek problem, odezwij się do mnie, chętnie Ci pomogę.

Przejrzyj jeszcze raz kartę, wprowadź poprawki - ewentualnie zgłoś się do mnie, jeżeli masz z tym problem, a pomogę na pewno - po czym poinformuj mnie o tym, iż mogę przyznać akceptację. A! Nie 'pracownik', a 'personel'. Także tymczasowo..

do poprawy.