I want to become the wind

Imię/Imiona i nazwisko: Lucius Randall Callvalone.
Pierwsze z imion dano mu prawdopodobnie z wygody, by brzmiało podobnie do imienia jego brata. Przecież to takie zabawne, gdy rodzice mogą wołać „Lou, Lu!”. Miał przez to wrażenie, że zawsze będzie stał w cieniu swego starszego rodzeństwa. Drugie imię dostał po dziadku swego ojca, który był niezwykle silną personą.

Pseudonim: Lucek, Lusia oraz inne odmiany jego imienia, którym można się bawić do woli.
O ile nawiązanie do jednego z upadłych aniołów piętnastolatkowi odpowiada, o tyle te żeńskie kreacje wpływają negatywnie na jego imege, który starał się wykreować. Nie złości się, gdy każda z nowo-poznanych osób próbuje wymyślić własną wariację tego słowa. Lusia, Lukrecja, Lucek, Lu, Lulek, Lulu, Lucjan, Lucio, Lutek, Luc, Lulasty, Lula... Co jeszcze?

Wiek: 15 lat.
Urodził się pod sam koniec roku, dokładniej na dzień przed nocą sylwestrową. Był drugim, nieplanowanym dzieckiem.

Pochodzenie: Włochy, Anzio.
Pochodzi z tego pięknego państwa, gdzie mężczyźni uważani są za prawdziwych bogów seksu. Mieszkał dość długo w spokojnym mieście położonym nad Morzem Śródziemnym na południe od Rzymu.

Rodzina:
❖ Marcus Callvalone – jego wspaniały ojciec. Ma 65 lat i prowadzi własną firmę, zajmującą się inwestycjami. To on utrzymuje rodzinę, która dorobiła się niemałej fortuny. Mężczyzna ma zdecydowanie lepsze kontakty ze starszym z synów. Dla młodszego nie miał już czasu. Lucius stara się zdobyć aprobatę głowy rodziny i pragnie w końcu usłyszeć: „Jestem z ciebie dumny, Lucius”.
❖ Florence Callvalone – matka, 60 lat. Typowa pani domu, która siedzi i nic nie robi. Wystarczy, że dobrze wygląda i ładnie pachnie. Kiedyś była modelką i artystką, lecz po latach pracy w branży przeszła na „emeryturę”. Marzą jej się wnuki, choć młodszego z synów wolała pozbyć się, by nie spoczywał na niej obowiązek wychowania.
❖ Louie Gabriel Callvalone – ukochany brat, starszy o 9 lat. Dla Luciusa jest niczym ojciec i najlepszy przyjaciel w jednym. To go najbardziej szanuje i podziwia. Jest o niego w niemal chorobliwy sposób zazdrosny, lecz nie chce sprawiać mu żadnych problemów.

Prócz podstawowego trzonu rodziny posiada jeszcze dużą ilość kuzynostwa, ciotek, wujów. Dziadkowie żyją i tylko czasami rozpieszczają najmłodszego z wnuków, który jest ich oczkiem w głowie.

Orientacja: Biseksualny.
Podobają mu się dobrze zbudowane, męskie ciała, jak i śliczne twarzyczki dziewczyn. Nie w głowie mu jednak miłostki, choć jego młode ciało zaczyna odczuwać potrzeby kontaktów fizycznych.

Grupa: High School.
Szkoła: High School.
Przedmioty:
❖ Ekonomia;
❖ Psychologia;
❖ Socjologia;
❖ Język obcy – francuski.

Wybrane przez niego przedmioty traktuje z lekkim przymrużeniem oka – aktualnie najważniejsze jest dla niego rozwijanie się pod względem sportowym. W przyszłości zamierza wybrać jednak karierę polityczną, co jest pewnego rodzaju naciskiem ze strony rodziny. Bardzo chce, by rodzice byli z niego dumni tak samo, jak są z jego brata.

Status: Kapitan sekcji lekkoatletycznej.
Mimo młodego wieku ma już wiele osiągnięć sportowych. Przez swoją determinację i nieustępliwość jest idealną osobą do motywowania pozostałych uczniów, by również dążyli do postawionych przez siebie celów. Ten niepozorny nastolatek ma w sobie ogromnego ducha walki, a swoim zapałem do lekkoatletyki zaraża innych członków sekcji. To, co wedle niego łączy wszystkie osoby z drużyny, to wolność – gdy biegną i czują wiatr we włosach, gdy pokonują długie dystanse podczas skoków, gdy unoszą się wysoko ponad ziemią, bądź gdy miotane przez nich przedmioty szybują niewiarygodnie daleko.




Charakter: Lucius nie jest idealnym człowiekiem, sam jest zdania, że posiada więcej wad niż zalet. Dzięki temu stał się osobą niezwykle wymagającą – nie tylko od samego siebie, ale również w stosunku do innych osób.
Zdaje się być nastolatkiem o bardzo silnym charakterze, dumnym, czasami wręcz wyniosłym, który nie uznaje porażek. Na tym punkcie jest wręcz wyczulony. Stara się zaspokoić oczekiwania rodziców, pragnie, by ci byli z niego zadowoleni, dlatego też w wielu dziedzinach życia stara się być najlepszym. Jednak gdy coś nie idzie po jego myśli, ciężko to znosi – staje się sarkastyczny, nieprzyjemny i mógłby utopić lepszą od siebie osobą w łyżce wody. Ujawniają się wtedy jego najgorsze, wręcz dziecinne cechy charakteru.
Potrafi pyskować, gdy jest pewny swego – z pewnością nie ustąpi, choć zazwyczaj nie wywyższa się nad innymi. Na co dzień uchodzi za osobę spokojną i zrównoważoną, potrafiącą trafnym słowem zmotywować człowieka do działania.
Zdecydowanie bardziej od słów woli czyny i głownie tą zasadą kieruje się w życiu. Dzięki swemu niezłomnemu uporowi ciągle brnie do przodu, niewiele rzeczy jest go w stanie złamać. Jest bystry, spostrzegawczy, ale gdy nie jest to konieczne, bądź nie widzi żadnych korzyści, udaje, że wcale nie jest aż tak inteligentny. Gdy nie musi czegoś robić, najzwyczajniej w świecie tego nie robi. Nie wychyla się przed szereg.
Sporo emocji dusi w sobie, jak chociażby chorobliwą wręcz zazdrość w stosunku do starszego brata, z którym jest silnie związany emocjonalnie. Swą wrażliwość również ukrył – uznaje ją za swego rodzaju słabość każdego człowieka. Delikatni i uczuciowi ludzie zostaną zjedzeni przez ówczesny świat. Stara się być doroślejszy, niż jest w rzeczywistości, gdyż ma wrażenie, że tego wymagają od niego ludzie wokół. Mimo świadomości, że pojedyncze jednostki będą zawsze wykorzystywały niedoskonałości innych, dość łatwo manipulować jego uczuciami i całą osobą.
Nie płacze, zaciska mocno zęby i idzie dalej. Nie uśmiecha się - nieczęsto można zobaczyć ten miły grymas na jego twarzy.
Jest mistrzem czarno-widzenia oraz dopowiadania najgorszych scenariuszy.
Często jest stawiany za wzór, jako osoba pracowita i sumienna, z jasno wyznaczonymi celami w życiu. I chociaż jest dość znaną personą w szkole, to od towarzystwa innych uczniów preferuje samotne przechadzki po nieznanych mu terenach lub ściąganie się z wiatrem wśród parkowych alejek. Odpycha świadomie od siebie rówieśników, nieświadomie wmawiając sobie, że prócz brata nikt do szczęścia nie jest mu w życiu potrzebny.
Jako przyjaciel potrafi dochować tajemnic, lecz ciężko wzbudzić jego zaufanie i przekroczyć barierę powierzchownej znajomości. Nie chce się przywiązywać do ludzi. Są to są, nie ma to… Przez takie nastawienie może wydawać się nieco oziębły. Gdzieś podświadomie pragnie być akceptowanym przez znaczną ilość społeczeństwa. Nie chce z nikim kłótni, niedopowiedzeń. Dobrze zdaje sobie sprawę, że nie jest to możliwe i zawsze znajdą się osoby, które będą mu źle życzyły.
Nienawidzi być oszukiwany, choć sam często używa półprawdy w swoich wypowiedziach.

Wygląd: Jego życie od najmłodszych lat to dość intensywny trening fizyczny. Ciało Luciusa ma idealne proporcje, choć nie należy do najwyższych osób. Nie osiągnął nawet 160 cm wzrostu, brakuje mu dokładnie 3 cm do tej magicznej liczby. Waży w sam raz, choć blisko jest stwierdzenia u niego lekkiej niedowagi. Jego waga waha się między 45 a 46 kg, na co ma wpływ intensywność treningów danego dnia. Na jego brzuchu delikatnie zarysowują się mięśnie, łydki są pięknie zbudowane od biegania. Jest szybki i skoczny. Skóra, choć blada, pokryta jest często sińcami, zadrapaniami – wszystko przez chęć eksploracji terenu oraz wrażliwość, bez problemu powstają na jasnej powierzchni ciała wszelkiego rodzaju ślady, utrzymujące się dość długo. To się gdzieś uderzy, to otrze. Na lewym boku ma bliznę po kolczastym płocie, który niefortunnie próbował pokonać. Prócz tego nie posiada żadnych ozdób – ani jednego tatuażu, kolczyków. Mimo młodego wieku, prezentuje się naprawdę dobrze. Chodzi dumnie wyprostowany, jego ruch jest płynny, nieco sprężysty. W sposobie jego bycia od razu widać, że nie jest słabą psychicznie jednostką.
Brązowe włosy średniej długości pozostawione ma zazwyczaj w nieładzie, a grzywka często w zabawny sposób ogranicza mu pole widzenia. Sprawia czasami wrażenie niechlujnej, bądź wiecznie zaspanej osoby. Tęczówki w kolorze mlecznej czekolady zazwyczaj ukryte są za kurtyną czarnych rzęs. Wyraz jego twarzy, może jeszcze nieco dziecinny, najczęściej przedstawia znudzenie, zmęczenie oraz pewnego rodzaju skupienie. Nie lubi się uśmiechać, a wszystko za sprawą aparatu na zęby. Wedle jego matki ma być idealny – nie tylko pod względem charakteru, ale również i wyglądu. Jednak, gdy na jego twarzy zagości oznaka radości, na policzkach pojawiają się delikatne dołeczki. Nosi również soczewki, a gdy za bardzo zmęczy mu się wzrok, to na jego zgrabnym nosku znajdują się okulary. Smukłe, zwinne palce wyćwiczone w grze na fortepianie są jedną z jego bardziej charakterystycznych części ciała.

Największe wady:
❖ Odczuwa niepokój podczas rozmowy z dużo wyższymi od siebie osobami – z racji na swój młody wiek jest niską osobą. Jego mała fobia zaczęła się kilka lat temu, gdy przyszło mu przebywać z dużo wyższymi i starszymi od siebie uczniami jednej z włoskich szkół. Zakończyło się to prywatnymi lekcjami w domu. Teraz stara się nie okazywać lęku, lecz czasami kosztuje go to wiele samozaparcia. W towarzystwie wyższych osób czuje się bezbronny, przytłaczają go.
❖ Nie potrafi przegrywać – musi być najlepszy. Nie chce zawieść wysokich oczekiwań swojej rodziny, a najbardziej pragnie, by pozostać oczkiem w głowie brata. Ciężko odchorowuje porażki, z którymi wbrew pozorom sobie nie radzi.
❖ Uczulony na sierść zwierząt – gdy tylko znajduje się w pobliżu futrzaków jego oczy zamieniają się w mokre jeziora, a z nosa zaczyna ciec niczym z fontanny. Źle znosi towarzystwo wszelkich braci mniejszych.
❖ Zbyt mocno przywiązany do starszego brata – mógłby o nim mówić godzinami. Uważa go za doskonały wzór i w przyszłości chciałby być taki jak on. Skrycie zazdrości wszystkiego, co Louie osiągnął. Przez to swoje dziecinne przywiązanie zdaje się być mniej niezależny, niż jest w rzeczywistości.
❖ Chroniczne bóle głowy - w jego wyposażeniu zawsze można odnaleźć tabletki na tę dolegliwość. Przez problemy ze snem, ciągłe poczucie, że musi być numerem jeden, odczuwa nieprzyjemne kucie w skroniach.
❖ Paniczny lęk przed klaunami, pajacykami i porcelanowymi lalkami - wszytko zaczęło się od koszmaru, który dręczył Luciusa od najmłodszych lat. Później niefortunnie zabrano go do cyrku, gdzie główną atrakcją byli mężczyźni w komicznie wielkich butach, czerwonych perukach oraz nosach. To był prawdziwy horror, zwłaszcza, gdy klauni otoczyli wtedy małego chłopca w celu pocieszenia go. Pajacyki i porcelanowe laleczki przeszywają go swoim martwym spojrzeniem.

Zainteresowania:
❖ Sporty lekkoatletyczne – od dziewięciu lat zawodowo ćwiczy biegi. Jego główną dyscypliną jest bieg na 400 m oraz bieg przez płotki. Każdą wolną chwilę poświęca na treningi i samodoskonalenie się. Wie, czego od siebie oczekuje i ciągle podnosi sobie poprzeczkę. Nie uznaje porażki w tej dziedzinie.
❖ Pływanie – mieszkanie nad morzem zaowocowało miłością do wody. Pływanie wspomaga wydolność organizmu, więc Lucius z przyjemnością oddaje się sportom wodnym. Zapewne gdyby nie pokochał tak mocno biegów, to skupiłby się na zawodowym pływaniu.
❖ Historia – uwielbia przeszłość, to w niej można odszukać najwięcej nauk, wyciągnąć z niej trafne wnioski. Jest przekonany, że gdyby ludzie znali historię świata, to nie popełnialiby w kółko tych samych błędów.
❖ Książki detektywistyczne i tajemnicze sprawy – od dziecięcych lat lubił snuć najróżniejszego rodzaju historie tyczące się zapomnianych budynków czy dziwnych wydarzeń. Później poznał Sherlocka Holmesa i stał się jego najwierniejszym fanem. Chciałby sam rozwiązać jakieś nietypowe sprawy.
❖ Odkrywanie nowych miejsc – wszędzie się wciśnie, wszędzie wejdzie. Nie ma dla niego miejsca nie do zdobycia. Zakazy, niebezpieczeństwo w takich przypadkach przestają dla niego istnieć.




Dodatkowe:
❖ Uwielbia oglądać filmy animowane, głównie pełnometrażowe.
❖ Marzy mu się zrobienie tatuażu w kształcie skrzydła na lewej łopatce, jednak na razie jest „za mały”.
❖ Nosi aparat na zęby, ale już niedługo! Jeszcze tylko rok…
❖ Niewiele osób wie, że ma wadę wzroku. Nosi soczewki, a gdy za bardzo bolą go oczy to okulary.
❖ Słychać, że pochodzi z Włoch. Jego akcent nie jest typowo angielski.
❖ Potrafi grać na fortepianie. Gdy był mały przez 6 lat pobierał nauki w tym zakresie – fanaberia matki.
❖ Łasuch z niego, lecz nie taki, który wcina słodycze. Jest łasy na pieszczoty – głaskanie, przytulanie. Może tak godzinami, ale w życiu wam się do tego nie przyzna. Robi mu się też tak przyjemnie ciepło, gdy gładzi się go po biodrach, pośladkach, obojczykach oraz innych wystających kościach i kosteczkach w jego ciele.
❖ Ma okropne łaskotki. Stara się kryć z tą słabością.
❖ Na lewym boku posiada bliznę po zaprzyjaźnieniu się z kolczastym płotem.
❖ Wysyłają go niemal na każde zawody sportowe związane z lekkoatletyką – półka aż ugina się pod zdobytymi pucharami, zaś ścianę zdobią liczne medale.
❖ Wydaje mu się, że jest silniejszy, niż jest w rzeczywistości.
❖ Potrafi pyskować. Jego słowo musi być tym ostatnim i koniec. Nie da sobie w kaszę dmuchać.
❖ Bardzo lubi spędzać czas ze starszym bratem. Gdy był młodszy, wkradał mu się do łóżka i rozmawiali godzinami. Teraz nie wypada mu już tak robić, choć nadal ma taką ochotę. Louie jest jego idolem. Chce być taki jak on.
❖ Niestety porównuje wszystkich do ukochanego brata, a ci zdają się być od Louiego gorsi. Ciągle nawiązuje do jego osoby w rozmowach i zdaje się być w pewien sposób uzależniony od kontaktu z nim.
❖ Nigdy nie miał dziewczyny, chłopaka też nie. Nie wstydzi się jednak zbliżeń i gdy ma okazję to przegląda świerszczyki, lecz nie swoje. Wmawia sobie, że trudno go zawstydzić.
❖ Nie pije alkoholu… Bo nie. Przecież nie powie, że mam całkiem słabą głowę. Nie pali również, choć chciałby posmakować wszystkich alkoholi świata i sprawdzić jak smakują papierosy.
❖ Jest całkiem popularną osobą w szkole. Z pewnością wyróżnia go fakt bycia kapitanem sekcji lekkoatletycznej w tak młodym wieku.
❖ Mimo wszystko lubi pobujać bioderkami i potańczyć w rytm szalonej muzyki. Wygląda to komicznie, ale nie interesuje go, co myślą o nim inni w tej kwestii.
❖ Zdarza mu się czasami wagarować. Wtedy też udaje się na bieżnię, gdzie czuje się wolny niczym wiatr.
❖ Gdy ma wszystkiego dość, zamyka się wśród czterech ścian i czyta książki detektywistyczne. Jest ogromnym fanem Sherlocka Holmesa i sam chciałby odkryć jakieś tajemnice.
❖ Ma poczucie, że musi być najlepszy. Źle znosi porażki.
❖ Posiada całkiem wysoką średnią. Chciałby w przyszłości zostać zawodowym biegaczem. Marzy mu się udział w Olimpiadzie.
❖ Dobrze pływa i zapewne gdyby nie odnosił sukcesów w biegach, to właśnie na tym sporcie by się skupił.
❖ Jest zmarzlakiem. Lubi ciepło.
❖ Gdy się denerwuje, w charakterystyczny sposób przygryza dolną wargę lub zaciska dłonie w pięści.
❖ Nie potrafi spać na plecach, w łóżku strasznie się wierci, przez co kołdra często ląduje na podłodze. Tak samo jak maskotka dużej jaszczurki, którą dostał na ostatnie urodziny od brata. Zazwyczaj śpi bez ubrania.
❖ Wiecznie wygląda, jakby się nie wysypiał.
❖ Jego zdolności kulinarne ograniczają się do poproszenia o przygotowanie jedzenia. Pod tym względem jest rozpieszczony. Jest również niejadkiem i wybrednym dzieciakiem, nie będzie jadł byle czego.
❖ Ma małego bzika na punkcie zapalania świeczek zapachowych. Tworzy wtedy tzw. nastrój. Nie ma to jednak nic wspólnego z jego wrażliwością, a przynajmniej tak sobie wmawia. Fanaberię tę przejął po matce.
❖ Ulubiony kolor to niebieski; liczba: 6; przedmiot: PE; muzyka: jazz; zwierzę: kameleon.

Miejsce zamieszkania: Akademik.
Najchętniej mieszkałby z bratem, do tego stopnia jest do niego przywiązany, lecz musi sobie sam radzić w szkolnym akademiku. Na razie nie może narzekać, lecz mimo spędzonego tu czasu, ciągle nie potrafi w pełni zaakceptować tego miejsca.

Wykonywany zawód: Brak.
Na jego edukację łożą pieniądze rodzice i niczego mu w życiu nie brakuje.