IndeksIndeks  SzukajSzukaj  Latest imagesLatest images  RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  

 

 Okolica przed Ratuszem

Go down 
2 posters
AutorWiadomość
Eito
Nauczyciel matematyki
Eito


Liczba postów : 162
Join date : 16/02/2014
Skąd : Miyoshi, mieścina w Japonii

Okolica przed Ratuszem Empty
PisanieTemat: Okolica przed Ratuszem   Okolica przed Ratuszem EmptyPon Lut 23, 2015 12:26 am

    W koło ratusza, będącego w kształcie przechylonego jaja, znajduje się średniej wielkości brukowany obszar przeznaczony dla pieszych, którzy mogą spocząć na kamiennych murkach i obserwować płynącą rzekę Tamizę bądź niedaleko stojący Tower Bridge, do którego rozciąga się park.


Nadal trwała zima, jednakże pogoda była nad wyraz łaskawa utrzymując temperaturę powyżej zera stopni. Chodniki i ulice zdążyły już całkowicie zapomnieć, że przed kilkoma dniami leżał na nich śnieg. Był wieczór w weekend, więc można było spotkać spacerujące wzdłuż rzeki zakochane pary. Za dobre trzydzieści minut miała wybić dwudziesta, jak Eito dotarł do wyznaczonego przez siebie celu spotkania. Niebo spowijała ciemność, którą rozświetlało światło latarni, lampy w oknach ratusza oraz światła na Tower Bridge, które nadawały temu miejscu iście romantyczny charakter. Matematyk wsparł się tyłem o barierkę grodzącą od rzeki stając tym samym naprzeciw ratusza, z tej strategicznej pozycji miał widok niemal na cały obszar. Na sobie miał ciepłą skórzaną kurtkę, koszulę, ciemne spodnie, eleganckie buty i jeszcze skórzane rękawice bez palców, co w całości dawało mu seksowny wygląd. Ciągła się za nim woń lepszych perfum, a fryzura jak zawsze nienagannie ułożona. Nie było mu jakoś specjalnie zimno, ale nie potrafił za długo wystać w jednym miejscu, dlatego zaczął spacerować przy obiekcie docelowym, czasem zerkając na zegarek. Był skupiony poszukując twarzy wyjątkowego ucznia, na którego czekał. Nie był pewien, czy ten w ogóle się zjawi, czy jego argumenty odpowiednio do niego przemówiły. Osobiście był przekonany, że ową walentynkę przygotował z dużą starannością i rybka powinna połknąć haczyk. Z każdą minutą ekscytacja rosła, w końcu planował wyjść z swą nieposkromioną naturą, która znacznie różniła się od tej dotychczasowej broniącej prawo i regulaminy. Chociaż nie specjalnie było po nim widać, to był coraz bardziej zniecierpliwiony, więc ponownie podpasł barierkę by mieć optymalne pole widzenia.
Powrót do góry Go down
Vincent

Vincent


Liczba postów : 735
Join date : 11/01/2014
Skąd : Ameryka, Los Angeles

Okolica przed Ratuszem Empty
PisanieTemat: Re: Okolica przed Ratuszem   Okolica przed Ratuszem EmptyPon Lut 23, 2015 6:15 pm

Vincentowi Christopherowi Starowi wystarczyła chwila sam na sam w swoim pokoju i kubkiem kakao, żeby po chwili głębokich rozmyślań na płaszczyźnie rzeczywistości dojść do następującego wniosku – ostatnio miał naprawdę przejebane. Przytaknął swojemu geniuszowi, kiedy nakładał drugą tonę korektora maskującego tak mocno, że można byłoby ukryć tatuaż – on ukrywał po siniaku na policzku, czole i nosie po ciosie protezą. Przytaknął po raz kolejny, kiedy przypomniał sobie o wrednym dilerze, który począł go gnębić nawet, kiedy nie było go w pobliżu siniakami i rami. Przytaknął raz jeszcze, kiedy w ramach pocieszenia zaczął czytać listy walentynkowe, pławiąc się każdym komplementem. W jednym kryła się niespodzianka; błyskotliwy wierszyk objaśniający sytuację i dołączone jego zdjęcie w sukience. Nie wyglądało to na cudo photoshopa. I przytaknął po raz ostatni, bo kiedy tylko przekroczył próg akademika powiało złem, przyprawiając go o gęsią skórkę i szczęk zębów. Nigdy nie starał się ubierać ciepło – mogło mu zamrozić penisa, ale musiał wyglądać co najmniej atrakcyjnie.
Schował dłonie do kieszeni i poszedł w kierunku ratusza. Nie przejmował się tym, że zwracał na siebie całkiem sporo uwagi; wysoki, długowłosy i z ładną buźką, a wszystko odziane w drogie ciuchy. Czego chcieć więcej? Całkiem zgrabnie wymijał zakochane gołąbeczki, nie zaszczycając ich nawet jednym spojrzeniem. Piekły go oczy, więc wzrok wbijał w cudze buty; nic dziwnego, jak baluje się kilka dni, śpiąc tyle co Morfeusz proszku napłakał. Tylko na chwilę zdekoncentrował się na widok najnowszych butów od Prady i to wystarczyło, żeby zderzył się cielskiem w bok nieszczęśnika. Zmarszczył niezadowolony nos, pomasował grzbiet i powoli zmierzył go wzrokiem z dołu do gory; czyżby to ten szantażysta? Jak dotąd, męskie buty miały za towarzysza damskie, a tylko damskie miały karierę solową, bądź inne kobiece. Kiedy w końcu złapał kontakt wzrokowy z przeszkodą, miał ochotę westchnąć. Tylko nauczyciel matematyki. Policjant. Tyran. Podobno. Nic groźnego.
- Przepraszam – wymamrotał pod nosem, ale jak na dłoni widać, że przykro mu nie było. - Nie zauważyłem cię.
Miał zamiar oddalić się i już nawet do tego się przymierzał, ale stwierdził, że on szukać szantażysty nie będzie. Skoro ten zadał sobie taki trud, aby się z nim spotkać, to może wysilić się jeszcze bardziej. Odszedł dwa kroki od nauczyciela i westchnął ciężko. Nie przejmując się jego obecnością, poszperał w kieszeniach i wyjął papierosy. Jedna sztuka wylądowała między nieco spierzchniętymi wargami. Te zaraz poruszyły się w niemym kurwa mać, kiedy wiatr wygrał z małym płomykiem zapalniczki.
Niech to wszystko szlag.
Powrót do góry Go down
Eito
Nauczyciel matematyki
Eito


Liczba postów : 162
Join date : 16/02/2014
Skąd : Miyoshi, mieścina w Japonii

Okolica przed Ratuszem Empty
PisanieTemat: Re: Okolica przed Ratuszem   Okolica przed Ratuszem EmptyPon Lut 23, 2015 9:06 pm

Gdy stał dłużej w jednym miejscu, ziąb dokuczliwie ciągnął, więc nie obyło się bez częstych spacerków. Trochę już znużony przyglądał się rozmaitym twarzom, przewijało się ich trochę. Momentami powątpiewał z przybycie ucznia, więc zaczął już rozmyślać nad kolejną intrygą. Jednak zaprzestał, gdy dostrzegł prawdopodobnie tą właściwą osobę, kierującą się w jego stronę. Pomimo oświetlenia było dość ciemnawo, a owy młody człowiek był cały odziany w czerń i w dodatku szedł z spuszczonym wzrokiem. Taki dość strapiony obraz sobą przedstawiał, mało pasujący do niego samego. Zaintrygowany matematyk zatrzymał się i pozwolił aby nieświadoma owieczka sama zbliżyła się do wygłodniałego wilka. Z zmniejszającym się dystansem był coraz pewniejszy, że to właśnie Vincent, najwyraźniej pogrążony we własnym świecie, bo nie raczył nawet na moment podnieść głowy i zahaczył o nauczyciela, który do samego końca nie ruszył się z miejsca by uniknąć kolizji. Tak w prawdzie była mu ona całkiem na rękę.
- Zdarza się najlepszym – uniósł nieznacznie kącik ust, jakby delektując się nieświadomym niczego młodzieńcem. Był pewien, że nie zostanie wzięty za szantażystę, gdyż uchodził za tego najbardziej obowiązkowego nauczyciela. Wielu kolegów upominało go, by wrzucił z lekka na luz, ale jak widać bezskutecznie. Eito pozwolił się minąć uczniowi, dać mu jeszcze małą chwilę tej pozornej wolności. Zbliżył się niepostrzeżenie do pleców młodego palacza, zajętego próbą podpalenia papierosa.
- Czyżby wiatr płatał figla? – szepnął mu przez ramię i zaraz stanął naprzeciwko, niczym mur grodząc drogę i służą jednocześnie za ścianę zatrzymującą podmuchy. – Proponuję ponownie spróbować – zaintonował uprzejmie z pewną dozą jadowitości nie spuszczając z niego wzroku. Był znacznie wyższy, niemal dziesięć centymetrów, a plecy szerokie, więc trudno było go nie zauważyć, a jednak istnieli tacy, co posiadali takową zdolność.
Powrót do góry Go down
Vincent

Vincent


Liczba postów : 735
Join date : 11/01/2014
Skąd : Ameryka, Los Angeles

Okolica przed Ratuszem Empty
PisanieTemat: Re: Okolica przed Ratuszem   Okolica przed Ratuszem EmptyPon Lut 23, 2015 9:49 pm

Szept nauczyciela sprawił, że Vincent zmarszczył podejrzliwie brwi. Jakkolwiek nie brzmiał zmysłowo i zachęcająco, tak czego on do mnie się odzywa chodziło mu po głowie. Ledwie zmrużył powieki przez kolejny atak zimnego wiatru, a nauczyciel zmienił swoje położenie; zasłonił dalsze widoki, oprócz siebie samego. Długowłosy dopiero teraz zauważył, że ten był wyższy i potężniejszej budowy. Na propozycję odganiacza-wiatru, pan matematyk dostał długie, oceniające spojrzenie. W końcu palacz uniósł kącik ust wyżej i teraz bez problemu odpalił papierosa. Przymknął powieki i zaciągnął się po same płuca, a następnie leniwie wypuścił dym pomiędzy rozchylonych warg; zachowywał się w sposób przemyślany, odrobinę teatralny i zdecydowanie chociaż trochę kuszący. Nawet te spojrzenie spod rzęs mówiło „Jestem, więc patrz na mnie”. Jeszcze odrobinę uniósł kącik ust, co dodało mu ironicznego, dość nieprzyjemnego wizerunku skurczybyka. Za łatwo operował własną mimiką twarzy.
- No proszę, proszę. Myślałem, że ktoś twojego pokroju będzie chciał udawać, że wcale nie widzieliśmy się w tym dość romantycznym, zakochanym miejscu. Co z pańską reputacją tyrana? - zapytał zaczepliwie i po raz ponowny zaciągnął się papierosa. - Zrujnował pan wizerunek czepliwego, samotnego gbura. Czyżbyś czekał na wybrankę? - Ujął fajkę w dwa palce i prychnął na sam koniec. Każdy postronny wziąłby to za atak, ale ci, co przebywali z Gwiazdką dłużej, wiedzieli, że to jego zwyczajny sposób komunikacji.
Vincent przedstawiał sobą osobę atrakcyjną na kacu, ale całkiem spokojną, jak na ofiarę szantażu. Mimo że Eito był przystojny, ofiara nie wydawała się być ani trochę onieśmielona, ba, śmiała pokazywać ignorancję obserwowaniem innych par i samego terenu, prawie zupełnie olewając nauczyciela. Skoro nawet ten seksoholik ignorował piękno, to znak, że był w zdecydowanie biznesowym humorze.
- A więc. Jaka jest? - uniósł pytająco brewkę, posyłając mu krótki, psotny uśmiech. Zdecydowanie nie pytał o osobowość, a o łóżko. Rozmowa, jak prawdziwy facet z prawdziwym facetem.
Powrót do góry Go down
Eito
Nauczyciel matematyki
Eito


Liczba postów : 162
Join date : 16/02/2014
Skąd : Miyoshi, mieścina w Japonii

Okolica przed Ratuszem Empty
PisanieTemat: Re: Okolica przed Ratuszem   Okolica przed Ratuszem EmptyWto Lut 24, 2015 7:29 pm

Nie przepadał za smrodem tytoniu, ale w pewnych okolicznościach potrafił znieść niewielką dawkę. Chciał ulżyć nieco młodemu w tej dla niego stresującej chwili, był taki dobroduszny. Może i po długowłosym nie było widać zbytnio zdenerwowania, ale i tak pewne szczegóły nie umykały Eito. Przeszywał go wzrokiem na wskroś, nie marnował czasu na rozglądanie się w przypadkowe miejsca czy osoby, całkowitą uwagę skupiał na walorach młodego przypominając sobie, gdy bezkarnie wędrował dłońmi po tej skórze, jak po jakimś dziele sztuki. Owe wspomnienie wprawiało go w przyjemny nastrój i musiał się powstrzymywać by utrzymać ręce przy sobie, ale ten stan trwał zbyt krótko. Gdyż młody otworzył usta i go dość brutalnie podsumował, dłonie momentalnie zaświerzbiły, miał ochotę nim porządnie potrząsnąć. „Kawał gnojka, ma odwagę rzucać mi takimi tekstami. Jest głupi, albo niedorozwinięty.” Zjeżył się, ale nie specjalnie pokazał to po sobie, chwilowo podniósł nieco wyżej powieki. Tam skąd pochodził było nie do pomyślenia aby uczeń podskakiwał nauczycielowi, nie ważne jaki by on nie był. Wychowany w tej kulturze nie potrafił przyzwyczaić się do tutejszej młodzieży. Jednak zaakceptował ich beznadziejność, rozpuszczonym bogatym dzieciakom brakowało dyscypliny. Musiał utrzymać zniesmaczenie na wodzy, nie da się wciągnąć w szczeniacką grę. To on będzie tym rozdającym karty.
- Najwyraźniej źle myślałeś, ale miło, że martwisz się moją reputacją – uśmiechnął się jadowicie. – Sam zresztą nie wyglądasz na ckliwego romantyka, a również tu jesteś – pogładził się po brodzie w stoickim spokoju. Odbił piłeczkę, ale w znacznie subtelniejszy sposób, tak jakby chciał podkreślić różnicę pomiędzy ich poziomami. Był ciekaw, czy ten się zrehabilituje i trochę powstrzyma od ciętego języka. Nie specjalnie przejmował się jego pozorną ignorancją. Dlaczego pozorną? Ponieważ uczestniczył w dialogu z matematykiem, co było już samym w sobie dowodem na zainteresowanie. Wiedział też, że młody obserwując pary musiał zaprzątać sobie myśli szantażystą, czyli nim.
- Cóż, poniekąd jest nieco prawdy w tym co powiedziałeś. Owszem, czekam na pewną zjawiskową piękność – ponownie uniósł kąciki ust, twarz wyrażała umiarkowaną radość. – To całkiem świeża znajomość, więc najlepsze jeszcze przed nami, Vincent – mrugnął porozumiewawczo, a nawet uwodzicielsko. Nie miał z nim zajęć lekcyjnych, więc nie powinien znać imienia, które celowo użył by chwilowo zdezorientować rozmówcę.
- Powiedz, podobała ci się walentynka? Zrobiłem naprawdę sporo fotek, bo wyglądałeś tak zjawiskowo w tej sukni – oznajmił całkiem neutralnie, jakby mówił o pogodzie. Stwierdził, że nie będzie dłużej zwlekał z odsłonięciem kurtyny. Było zimno, a oni stali jak dwa kołki mijani przez spacerujące pary i nie wyglądało jakby mieli się do reszty dopasować.
Powrót do góry Go down
Vincent

Vincent


Liczba postów : 735
Join date : 11/01/2014
Skąd : Ameryka, Los Angeles

Okolica przed Ratuszem Empty
PisanieTemat: Re: Okolica przed Ratuszem   Okolica przed Ratuszem EmptyWto Lut 24, 2015 8:51 pm

Vincent nieszczególnie przejął się odbitą pałeczką wymierzoną w swoją stronę, najprawdopodobniej tylko i wyłącznie dlatego, że nie został przyłapany na gorącym uczynku romansowania; jedyną reakcją na tę prowokację było ponowne zaciągnięcie się dymem i wzruszenie ramionami. Obserwował otoczenie i czekał na tego cholernego drania, który jeszcze kazał mu czekać. Na ogół lubił być skandalistą, ale zdecydowanie wolał uniknąć kojarzenia go z kiecką. Nauczyciel matematyczki ponownie szybko przykuł uwagę długowłosego. Póki co zaczęło się niewinnie, zjawiskowa piękność i uśmiech. Nawet użycie imienia go nie zaskoczyło, bo uważał siebie za bardzo rozpoznawalną osobę, tym bardziej na terenie szkoły. Szczęka opadła mu na wieść, że to właśnie ten wysoki, poważny matematyk okazał się być szantażystą. W tym momencie, panicz Star zdecydowanie nie wyglądał mądrze; rozchylone usta, tępe mruganie i zmarszczony nos; Co, kurwa?
Zdecydowanie nie tego się spodziewał. Oczekiwał jakiegoś ciotka, który będzie chciał od niego pieniędzy, coby wydać na narkotyki. Z tego, co słyszał, nauczyciele w tej burżuazyjnej szkole zarabiali co najmniej przyzwoicie.
- Kiedy, jak, czemu? - zapytał niezadowolony i nawet cofnął się o krok, przez co jakiś przechodzeń porządnie go popchnął. Wyhamował dopiero przy klacie nauczyciela, ale nie zetknął się z nią. Spojrzał do góry. - A może przejdźmy do najważniejszego. Co mam zrobić, żebyś przekazał mi cały materiał? - Ponownie odsunął się o krok i skrzyżował ręce na klatce piersiowej.
Upuścił papierosa i niedbale ukrył go pod ziemią butem. Kolejnym ruchem odgarnął włosy i począł postępować naprawdę bezmyślnie; ujął poliki nauczyciela w swoje zimne dłonie i potarł je kciukami. Nieznacznie uniósł się na palcach i zbliżył swoje usta do jego, jednakże nie zetknął ich.
- Chcesz tego?
Zdecydowanie powziął się za zepsucie reputacji nauczyciela robiąc takie rzeczy publicznie. W swoim mniemaniu, własnej bardziej zepsuć nie mógł.
Powrót do góry Go down
Eito
Nauczyciel matematyki
Eito


Liczba postów : 162
Join date : 16/02/2014
Skąd : Miyoshi, mieścina w Japonii

Okolica przed Ratuszem Empty
PisanieTemat: Re: Okolica przed Ratuszem   Okolica przed Ratuszem EmptySro Lut 25, 2015 8:17 pm

Zszokowana reakcja młodego była bezcenna. Nie spodziewał się tak dużego zaskoczenia, co tylko potwierdziło jego nieskazitelną reputację względem poszanowania prawa. Zarysował mu się na twarzy podstępny uśmieszek, gdy ta niewidzialna smycz zaciskała szyję ofiary. To tak jakby nabył wyjątkowy okaz dzikiego zwierzątka, nie zdolnego do udomowienia, gotowego rzucić się na swojego pana. Ta myśl jeszcze bardziej go podniecała. Nie było mowy aby przekazał cały materiał, nie był głupi, w żadnym wypadku nie zamierzał puszczać takiej zdobyczy. Co najwyżej mógł zrobić dla niego odbitki, by mógł codziennie podziwiać swą boskość w wydaniu kobiecym. Nie zamierzał jednak młodemu tego wszystkiego uświadamiać, by przypadkiem nazbyt nie przerazić pozorną sytuacją bez wyjścia. Nie wykluczał też tego, że sam prędzej, czy później się zorientuje, ale to już nie miało znaczenia.
Vincent o mało ponownie wpadłby na nauczyciela, który i tak w odruchu złapał go za ramiona
- W porządku? – zapytał badając go wzrokiem. Zaczął nabierać zbytniego apetyt na nastolatka w publicznym miejscu, dlatego go puścił i spojrzał gdzieś w bok by pohamować napływający popęd.
- To nie najlepsze miejsce na rozmowę o szczegółach – odparł na pytanie o przekazaniu krępujących materiałów i po paru głębszych wdechach ponownie skupił uwagę na rozmówcy – W takim razie czego byś się napił?
Ledwo co zdążył zamknąć usta został zaatakowany przez zimne dłonie długowłosego. Przez moment odniósł wyżej powieki, nie spodziewał się tak odważnej zagrywki, która bądź co bądź, bardzo mu się spodobała. Momentalnie kącik ust powędrował w górę.
- Jak chcesz, to potrafisz zabłysnąć – złapał za jego dłonie odsuwając głowę w tył. Wtem pojawiła się trzecia z charakterystycznym podniesionym wąsem i białą wysoką czapką. Mężczyzna w średnim wieku ubrany w biały fartuch popatrzył raz to na ucznia, a raz na nauczyciela.
- Piccioncini benvenuto. [tłum. Witajcie gołąbeczki.] – nieznajomy przywitał się ożywionym tonem. – Dla zakochanych mamy dziś najlepszy włoski specjał w okazyjnej cenie – radośnie ogłosił kładąc obojgu ręce na plecach – Zapraszam przystojnych panów do Piccolo Olivo! Do restauracji jest tylko parę kroków. Vi invito, vi invito! [tłum. Zapraszam, zapraszam!] – poklepał ich w plecy popychając natarczywie w odpowiednim kierunku. Niemal wszystkie panie w okolicy zwróciły uwagę na głośnego kucharza, by zawiesić oko na wspomnianych przystojnych panów. Od razu zaczęły wzdychać na ich widok plotkując z ożywieniem. A co na to Eito? Kompletnie go zamurowało, zawiesił się, więc dał się prowadzić kucharzowi niczym dziecko. Teraz nie tylko Vincent psuł mu reputację. Los brutalnie odwrócił się od matematyka. Czy ofiara wykorzysta tą szansę?


Ostatnio zmieniony przez Eito dnia Czw Lut 26, 2015 4:30 pm, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry Go down
Vincent

Vincent


Liczba postów : 735
Join date : 11/01/2014
Skąd : Ameryka, Los Angeles

Okolica przed Ratuszem Empty
PisanieTemat: Re: Okolica przed Ratuszem   Okolica przed Ratuszem EmptySro Lut 25, 2015 10:01 pm

- Oczywiście, że w porządku. Zakładam, że to ty przebierałeś mnie w tę kieckę, więc wiesz, że nie jestem kobietą – przewrócił teatralnie oczami, najpewniej sądząc, że tylko kobiety były bardzo delikatne i tylko one wymagają takiego traktowania. Człowiek martwi się o Vincenta, a ten zero wdzięczności.
Nie za bardzo podobała mu się opcja „pogadania”. Wolał załatwić to szybko tu i teraz, dlatego poczynił ten odważny krok. Wizja speszonego nauczyciela wydawała się być nader kusząca, jednakże szybko okazało się, że ten nie był łatwą sztuką. Po odepchnięciu obserwował go śmiało, gotów zauważyć najmniejsze drgnięcie mięśnia i to ze wzajemnością. Nic dziwnego, że kolejnego towarzysza panicz Star – mimo ekscentrycznego stroju – raczył zauważyć dopiero po jego odezwaniu się. Zupełnie nie zrozumiał początku wypowiedzi, ale skojarzyło mu się to z francuski, a odkąd zerwał ze swoim drugim ex wolał uniknąć wszelką francuszczyznę. A co ważniejsze - ten nie miał zamiaru dopuścić zaatakowanych chłopców do słowa; podczas gdy nauczyciel matematyki przeżywał drobny zawias, Vincent skrzywił się z niezadowoleniem na dotyk starca i słowo „zakochani”. Spojrzał na wyjątkowo tępą twarz towarzysza i parsknął rechotem; brzmiał jak stado małych chochlików, uradowanych z tego, że zmienił temperaturę wody prysznica na lodowatą – nic bardziej dojrzałego. Najwidoczniej był przyzwyczajony do podobnych akcji, bo szybkim ruchem ujął ramię swojego chłopca i dał poprowadzić się temu dziwakowi. Swojej reputacji nie zepsuje, za to nauczyciela owszem. Nawet pokusił się o drobny pocałunek złożony na policzku, niby niewinny, ale cholernie złośliwy. I tak dali zaciągnąć się do restauracji.

[z/t] x2
Powrót do góry Go down
Sponsored content





Okolica przed Ratuszem Empty
PisanieTemat: Re: Okolica przed Ratuszem   Okolica przed Ratuszem Empty

Powrót do góry Go down
 
Okolica przed Ratuszem
Powrót do góry 
Strona 1 z 1
 Similar topics
-
» Stoliki przed sklepikiem
» Oto przed Wami Rozbójnik Rumcajs!
» Teren przed budynkiem hali sportowej

Permissions in this forum:Nie możesz odpowiadać w tematach
Yaoi Gakuen :: Londyn :: Centrum miasta :: ∎ Ratusz-
Skocz do: