Darien Lee

Imię i nazwisko:
Darien Lee

Wiek:
18

Pochodzenie:
Pacholęcie to urodziło się anno domini 1996 w Londynie, jednakże pięć lat później wraz z rodzicami powrócił do miejsca, z którego pochodzą – Hongkongu, gdzie mieszkał dopóki nie postanowił studiować w Wielkiej Brytanii.

Rodzina:
Ojciec, będący prezesem niewielkiego przedsiębiorstwa, matka zajmująca się domem i dwie kotki.

Orientacja:
Homoseksualna

Grupa:
College

Szkoła:
College

Przedmioty/Profil:
Prawo

Charakter:
Jego bipolarny charakter jest źródłem skonfundowania nawet dla tych, którym udało się z nim wytrzymać przez całe życie (vide rodzina). Z reguły jest dosyć cichy i introwertyczny. Nie odczuwając potrzeby uczestniczenia w życiu społecznym, obserwuje świat z bezpiecznego dystansu, pozwalając sobie na ironiczny stosunek do rzeczywistości. W swoim mniemaniu jest narratorem powieści pisanej w swojej głowie. Bowiem chłopiec ten charakteryzuje się wysokim poziomem rozwoju życia wewnętrznego i bujną wyobraźnią. Była ona wszak u niego rozbudzania od najmłodszych lat, kiedy to znalazł w sobie zainteresowanie do książek. Prawdę mówiąc, mimo swojej wielkiej miłości do książek, nie przeczytał ich w swoim życiu oszałamiająco dużo; czytanie jest dla niego niczym rytuał religijny, bo tym zastępuje sobie brak religii w życiu. Jego ambicją nie jest bynajmniej wciągnięcie lektury najszybciej, jak się da, ale rozkoszowanie się nią, życie w niej. Dlatego nie radzę przeszkadzać mu, gdy widzi się go z książką w dłoni. Nawet pod wpływem tortur nie przyznałby się do miłości do utworów Jane Austen czy Charlotte Bronte – przecież to takie niemęskie, ale świadczy o romantycznej naturze, która czai się pod gburowatą fasadą.
Druga część osobowości Dariena jest zdecydowanie mniej przyjemna (o ile pierwszą w ogóle można nazwać przyjemną). Objawia się ona w momencie, gdy ktoś mu po prostu zajdzie za skórę. Łatwo go zirytować, ale niełatwo go wkurzyć. Kiedy natomiast się to uda, trzeba się przygotować na potok ociekających jadem słów i przykrych praw na swój temat. Zmysł obserwatorski sprawił, że wie gdzie uderzyć by zabolało najmocniej. Cięty język zawsze ma w gotowości. Nie warto robić sobie z niego wroga, gdyż jest w stanie użyć każdego oręża przeciwko nielubianej osobie. A trzeba wiedzieć, że niezły z niego manipulator. Nie jest człowiekiem ani zbytnio ambitnym, a nauka nie idzie mu tak dobrze, jak wskazywałyby na to jego oceny. Cóż, on po prostu ma w sobie spryt i umiejętność kombinowania. I dobre stosunki z nauczycielami. Dla nich jest zaskakująco miły i uprzejmy, a także okazuje im szacunek. Nie jest w tym jednak ostentacyjny, a jego talenty aktorskie sprawiają, że nie wygląda to także sztucznie. Posunie się nawet do bycia dwulicowym i kłamliwym, byleby osiągnąć cel, który koniecznie chce osiągnąć. Nie zdarza się do jednak zbyt często, bo rzadko mu na czymś zależy – ma raczej dekadencki stosunek do życia. Jest niedojrzały emocjonalnie – wielu z emocji nawet nigdy nie doświadczył. Nikt nie wie o tym, że niejednokrotnie był blisko depresji. Poczucie bezsensu życia niekiedy go po prostu przytłacza, ale nienawidzi użalać się nad sobą. Nie wie, czego chce, więc biernie się zgodził na sugestię rodziców co do studiowania prawa, mimo iż średnio się tym interesuje. Jest niemal pewny tego, że woli chłopców od  dziewczyn, ale nigdy nie miał okazji sprawdzić tego organoleptycznie.
Gdzieś tam, głęboko-głęboko, marzy o miłości, która mogłaby go wyciągnąć z tego marazmu i odkryć świat w inny sposób. Ale nie dopuszcza tej myśli do siebie, kpiąc z romantyzmu i wrażliwości, które w jego osobowości występują.

Wygląd:
Jest żywym dowodem na to, że nie ocenia się książki po okładce. Patrząc na jego delikatne rysy można ujrzeć w nim uosobienie niewinności. Dziewoja wręcz! Tymczasem prawda jest zupełnie inna, o czym wspomniano w poprzednim punkcie. Mierzy sobie równe sto siedemdziesiąt pięć centymetrów, co na warunki azjatyckie jest wcale niezłym wynikiem, natomiast w Wielkiej Brytanii nie robi na nikim większego wrażenia. Ze swoją wagą sześćdziesięciu dwóch kilogramów wygląda na wychudzonego, jednak to nie tak, że on ma zaburzenia odżywiania tudzież obsesyjnie się odchudza. Jedzenie nie jest jedną z jego ulubionych rozrywek, ot i co. Poza tym, może pochwalić się znakomitym metabolizmem, także biorąc pod uwagę te dwa czynniki można być pewnym, że nadwaga mu nie grozi. Ciało Dariena wydaje się troszku nieproporcjonalne i pająkowate, przez długie kończyny. Prawdę mówiąc, niejedna dziewczyna mogłaby mu pozazdrościć zgrabnych nóg.
Od lat przeklina naturę za lekko zniewieściałą urodę, jaką go obdarzyła. Nie jest wprawdzie jakąś niesamowitą chińską pięknością, ale zawsze wyróżniał się na tle rówieśników. Z tego powodu również się z niego wyśmiewano, ale po paru „incydentach” zaprzestano tego. Jego rodzice są Chińczykami, także naturalną koleją rzeczy pierwszym, co rzuca się w oczy gdy się go widzi, to cechy charakterystyczne dla rasy azjatyckiej. Płaska twarz, mały i zadarty nos, drobne usta, a także, oczywiście, skośne oczy, których brązowe tęczówki kryją w sobie nieokreślony blask, a ich spojrzenie jest często niejednoznaczne – dla przeciętnego obserwatora wydaje się ono po prostu zimne, ale można w nich ujrzeć także pewną mądrość życiową i pobłażanie dla wszelkiego życia ziemskiego. Porcelanowa cera i twarz w kształcie litery V to coś, czego zazdrościli mu chińscy koledzy i koleżanki. Jeżeli ma jakiś kompleks, to niewątpliwie są to lekko odstające uszy i szyja, która w jego mniemaniu jest zbyt długa. Natomiast uwielbia swoje ciemnobrązowe (efekt rozjaśniania z naturalnej czerni), cieniowane włosy. Dba o nie, używając dobrych szamponów i odżywek. Jest to typ generalnie zadbany, swoje ciało traktuje z szacunkiem i nigdy nie dopuściłby się bycia zwykłą fleją. Nie ubiera się modnie, łączy styl elegancki z luźnym. W jego szafie królują koszule i jeansy, czyli dosyć klasyczne zestawy.

Największe wady:
* Aspołeczność
* Totalna nieumięjetność gry we wszelkie sporty, zwłaszcza zespołowe
* Irytujący pedantyzm
* Staroświeckie podejście do życia

Zainteresowania:
* Literatura, która jest ważną częścią jego życia już od najmłodszych lat. Wówczas chętnie sięgał po tytuły typu „Alicja w Krainie Czarów” czy „Piotruś Pan”. Lat przybyło, gusta naturalnie się zmieniły, ale nadal czyta głównie książki zaliczane do literatury klasycznej.
* Historia, zwłaszcza historia Azji, chociaż patriota z niego średni - nie czuje się przywiązany do żadnego z krajów, których obywatelstwo posiada.
* Muzyka
* Teatr

Dodatkowe:
* Nikt o tym nie wie, ale on właściwie całkiem nieźle śpiewa. I zapewne nikt go o to nie podejrzewa, bo gdy mówi, to jego głos jest nieco nosowy i mało melodyjny. Zapewniam jednak, że dobrze radzi sobie z wyciąganiem wysokich dźwięków.
* Więcej osób natomiast wie o jego umiejętności gry na fortepianie. Rodzice zapisali go na prywatne lekcje już w wieku sześciu lat i początkowo tego nienawidził, jednak nauczył się kochać ten instrument.
* Przed laty trudnił się pisaniem amatorskiej poezji. Rzucił to jednak po pewnym czasie, bo frustrował go fakt, że nigdy nie dorówna swoim mistrzom poezji.
* Zna trzy języki – kantoński, mandaryński i angielski.
* Radzi sobie dobrze ze wszystkich przedmiotów, oprócz wychowania fizycznego.
* Ma klaustrofobię, a poza tym nienawidzi owadów, ale to bardziej kwestia obrzydzenia niż fobii.
* Lubi bawić się swoimi włosami – przeczesywać je, okręcać wokół palca – a to dlatego, że uwielbia ich miękkość.
* Uwielbia ostre jedzenie.

Miejsce zamieszkania:
Akademik