IndeksIndeks  SzukajSzukaj  Latest imagesLatest images  RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  

 

 Aleksiej Rubien Iwanowicz Sorokin

Go down 
2 posters
AutorWiadomość
Rubien

Rubien


Liczba postów : 1
Join date : 27/02/2014
Skąd : Rosja

Aleksiej Rubien Iwanowicz Sorokin Empty
PisanieTemat: Aleksiej Rubien Iwanowicz Sorokin   Aleksiej Rubien Iwanowicz Sorokin EmptyCzw Lut 27, 2014 1:41 am

Dwie dusze w jednym ciele. Aleksiej Rubien Iwanowicz Sorokin




***
Śnieg. Biały, czysty  i zimny. Szczypanie mrozu w różowe policzki i nos, ciepły oddech zamieniający się w parę przy każdym słowie. Słodkie mleko z miodem przed snem. Sanki ciągnięte przez tatę, babka śpiewająca Podmoskownyje wieczera. Po wyjeździe z Rosji już nic nie było takie samo. Jednak nie tęsknił do starych czasów; słabo je pamiętał. Wspomnienia zatarły się, ustępując miejsca nowym. Ekscytująca podróż, nowy dom, szkoła i otoczenie, tak różne od poprzedniego – zielona trawa i przypiekające słońce, uśmiechnięci, mniej zmęczeni ludzie brzmiący obco i dziwnie niewyraźnie, jak gdyby ich język był zbyt ciężki i usilnie trzymał się dna jamy ustnej. Dziwił się temu początkowo; napawało także subtelnym lękiem. Później jednak odkrył swój ciężar języka przy zwrotach per Ty, niegdyś pełnych szacunku ‘proszę pani, proszę pana’: po pewnym czasie, sam nawet nie wiedział kiedy, zaczął mówić tak samo.
Po dłuższym czasie wydawać by się mogło, że jedynie imię i ostrzejsze rysy twarzy odróżniały go od reszty, jednak gdy poznało go się bliżej i znało się jego temperament i usposobienie, nie można było już go z poprzednią łatwością dopasować do reszty grupy. Jego jestestwo odcinało się od innych wyraźną, mroźną linią. Był elementem układanki, który pozornie był częścią całości, jednak gdyby wpatrywać się w niego zbyt długo, przerażał i wywoływał silne pragnienie zapomnienia i wymazania go z pamięci.  Był obrzydliwym wspomnieniem, które wypala i wydrapuje się na zdjęciach, raną, która zostawała już na zawsze.
***
Tysiącletnia udręka. Niewyobrażalny ból malejący z każdą chwilą złości. Nie pamiętał początku, bał się myśleć o końcu, który nie ma nigdy nadejść. Ciemna, ponura i duszna podróż, która rozrywa duszę. Brudne i spopielone szczątki miasta, majaczący w oddali złoto krwisty  zamek Pana Piekieł.  Nędza, głód i choroby trwające wieczność. Jednak to nie one doskwierały najbardziej, a wszechobecny smutek i poczucie samotności pożerające umęczone dusze. Już dawno to odkryli: kto stawał się zły, przestawał cierpieć.
Zaciągnął się do nowo powstałej bojówki. Nie łączyła najsilniejszych, a najsprytniejszych; zdolnych wkraść się do miejsca, w którym łączą się wymiary. Droga była trudna i wielu nie dawało rady, jednak gdy przekroczyło się pewne bariery, można było trafić na któryś z istniejących światów i… żyć. Znów żyć. Najsilniejsze, wręcz fetyszystyczne pragnienie potępionych.
Uciekinierzy jednak byli bezcieleśni. Musieli zniewolić dostatecznie jasną, dobrą duszę. Zadomowić się, ratować swoje istnienie. Próbować odnaleźć się w obcym świecie i żyć.
***

Imię i nazwisko: Aleksiej Rubien Iwanowicz Sorokin

Pseudonim: Rubin

Wiek: 18 lat

Pochodzenie: Rosja

Rodzina: Ojciec Iwan Sorokin - pisarz, wiecznie w ruchu i w rozjazdach. Niespokojna dusza towarzystwa targana namiętnościami, szukająca natchnienia co rusz w innym miejscu. Sympatyczny, twórczy i ciepły, zjednywał wielu ludzi, jednak z nikim nie potrafił stworzyć udanej i trwałej relacji. Z matką Rubiena - Anastazją, był zaledwie przez pięć lat, jednak po rozstaniu (ślubu nie było)to on zabrał syna do siebie i próbował się nim zająć. Kochał go bardzo, ale na swój sposób; Aleksiej bardzo często zostawał ze swymi problemami sam, dojrzewając bardziej od swego ojca i przejmując rolę pana domu. Wkrótce po rozstaniu z matką nastąpiła przeprowadzka do Anglii. Ojciec dostał posadę w dosyć znanym wydawnictwie, dając szansę Rubienowi na życie na poziomie wśród klasy o wiele wyższej, niż ta, w której znajdowałby się, zostając w swej ojczyźnie.

Orientacja: Długo zajęło mu dostrzeżenie różnic między płciami; nigdy nie dzielił ludzi na mężczyzn i kobiety. Nie miało to dla niego najmniejszego znaczenia. Dostrzegał natomiast ich charaktery, przyzwyczajenia, ruchy ciała, ale także i ich wygląd - piękno lub brzydotę. To dlatego, gdy zaczął dojrzewać, jego krew krążyła szybciej zarówno na widok kobiet jak i mężczyzn, dostrzegając i w jednych, i w drugich coś, co zniewalało i kusiło.

Grupa i szkoła: College
Przedmioty/Profil:Techniki plastyczne
Status: uczeń

Charakter: Ekstrawertyk, uwielbia przebywać z ludźmi. Bywa rozczulający i uroczy, uwielbia sprawiać przyjemność komuś, kogo lubi. Zjednuje sobie wielu swoim szacunkiem do nich. Stara się być taktowny. Wiele czyta, stąd jego znajomość kontekstów. Nie potrafi być "letni"; można określić go jedynie jednym słowem - bardzo. Jeśli kogoś lubi, to tylko bardzo. Jeśli kogoś kocha, to także bardzo, lecz jeśli ktoś zajdzie mu za skórę, bardzo się naraża, gdyż... bardzo go nienawidzi. Za przyjacielem wskoczy w ogień, będzie go bronił za wszelką cenę. Bardzo namiętny, lubi rozkoszować się wszystkim, w czym znajdzie przyjemność. Bardzo lubi poznawać nowe smaki, gdyż jest urodzonym smakoszem o delikatnym podniebieniu. Ceni sobie smaczne wino i dobrze przyprawioną potrawę.

Wygląd: Smukły, lecz wysportowany, metr dziewięćdziesiąt. Cera dość jasna, zmieniająca kolor na zaledwie o dwa tony ciemniejszy po maratonie opalania. Dobrze zarysowane kości policzkowe, jasne blond włosy i szare oczy, które zmieniają barwę na krwistoczerwoną, gdy przemawia przez niego kolega z piekła.

Największe wady: Jeśli jest tylko sobą, nie posiada wielu wad, jedynie te, które wynikają z jego temperamentu. Jest popędliwy, wybuchowy i szybko się ekscytuje.  Czasem jest zbyt impulsywny, robi, a dopiero później myśli - co może być problemem, gdyż jest dość silny. Z reguły jednak stara się nie sprawić nikomu zawodu oraz nikogo nie skrzywdzić. Sprawa zmienia się drastycznie, gdy  przeklęta piekielna dusza przejmuje nad nim kontrolę. Nie można przewidzieć jego ruchów, staje się prawdziwym despotą chcącym wyciągnąć z życia jak najwięcej, często kosztem siebie i innych.


Zainteresowania: Sztuka. Rysowanie, szkicowanie, ekspresja. Często w jego rysunkach można odnaleźć echo walki w jego wnętrzu.

Dodatkowe:
1)Mało kto wie o pasożycie w jego wnętrzu. W zasadzie... to nikt JUŻ nie wie. Pierwsze spotkania były ostatnimi. Strzeżcie się czerwonych oczu!
2)Nigdy nie był w związku z mężczyzną, co nie znaczy, że nie ma na tym polu doświadczeń. Przelotne romanse i rozkosz "na raz".
3)Rubien od zawsze wzbudzał pożądanie w starszych kobietach, nigdy nie zdarzyło mu się posiadać dziewczyny w podobnym wieku, co on. Bardzo wcześnie też stracił wianuszek cnoty, co jednak nie było przyczyną jakiejkolwiek rozpaczy z jego strony.
4)Marzy o prawdziwej miłości, która zrekompensowałaby brak obecności i miłości matki.
5)Typ złotej rączki - naprawi wszystko i wytrzyma bardzo dużo, jednak kompletnie nie radzi sobie z prasowaniem, praniem, sprzątaniem i gotowaniem.
6)Im dłużej jest opętany, tym bardziej zmienia się jego ciało, zyskując nadludzkie właściwości. Są to jednak zmiany bardzo powolne.


Miejsce zamieszkania: Dom jednorodzinny, pół godziny drogi od szkoły. Mieszka wraz z ojcem, który jednak bywa tam tylko od święta.
Wykonywany zawód: brak, na utrzymaniu ojca.
Powrót do góry Go down
Lucius
Postać zawieszona



Liczba postów : 359
Join date : 08/11/2013

Aleksiej Rubien Iwanowicz Sorokin Empty
PisanieTemat: Re: Aleksiej Rubien Iwanowicz Sorokin   Aleksiej Rubien Iwanowicz Sorokin EmptyPią Lut 28, 2014 12:30 pm

Kolega z piekła? Czerwone oczy? Trochę za dużo fantastyki. To z pewnością nie przejdzie. Nadludzkie właściwości? To również miejsca mieć nie może.
Poza tym charakter i wygląd są za krótkie.

Do poprawy.

Btw. Na avatarze masz postać zaklepaną przez kogoś.
Powrót do góry Go down
 
Aleksiej Rubien Iwanowicz Sorokin
Powrót do góry 
Strona 1 z 1

Permissions in this forum:Nie możesz odpowiadać w tematach
Yaoi Gakuen :: Postaci :: Akta postaci-
Skocz do: