Ollie Daniels

IMIĘ I NAZWISKO: Ollie Daniels.
PSEUDONIM:  Ten, co tańcuje, złośliwie można powiedzieć do niego Olka.
 
WIEK: 22 lata.
POCHODZENIE: Anglia, Londyn.
Laura Daniels – silne i stanowcza kobieta, która poświęciła swe życie pracy z dziećmi. Renomowana opiekunka, a także matka zastępcza dla dwójki chłopców oraz jednej dziewczynki. Posiada złote serce, którym dzieli się codziennie z innymi. Ollie jest niezwykle dumny ze swej rodzicieli i wspiera ją, gdy tylko ma okazję.
 
Adam Daniels – wydaje się, że to zwykły księgowy, miłośnik gry w polo oraz tenisa ziemnego. Jednak ten niepozorny z wyglądu mężczyzna odpowiada za wykształcenie swoich dzieci, z synami stara się mieć dobry kontakt, wspiera swą małżonkę i spełnia się w roli ojca. Niestety wykryto u niego raka krtani, więc po operacji ma problemy z wymową.
 
Chris/Christina Daniels – starszy o sześć lat brat, bibliotekarz oraz prowadzący warsztaty pisarskie w Traditional Royal School. Ten wrażliwy i delikatny. Są ze sobą w bardzo dobrych stosunkach, chociaż zdają się różnić od siebie niczym ogień i woda. Drugie oblicze brata nie przeszkadza mu, chociaż z początku nie chciał w nie uwierzyć. Ciągle nie może mu przejść przez gardło słowo „siostro” skierowane do mężczyzny. Są przyjaciółmi od lat.

Liliannea Elizabeth Daniels - młodsza siostrzyczka. Jego ulubienica, oczko w głowie. Oddałby własne serce, byle tylko mała nie cierpiała. Tak jak w przypadku starszego brata, są dobrymi przyjaciółmi, razem chodzą na zakupy, wygłupiają się. Dziewczyna może być pewna, że zawsze będzie miała jego wsparcie.
 
Przybrane rodzeństwo - ośmioletni Paul, sześcioletni Jeremy oraz pięcioletnia Sarah. Trójka wesołych i zróżnicowanych pod względem charakteru dzieciaków. Chociaż między nimi, a prawdziwymi dziećmi państwa Daniels jest ogromna różnica wieku, to Ollie często spędza z nimi czas.
 
Biseksualny, chociaż nie wierzy, że kiedyś odnajdzie swoją drugą połówkę. Ma już teraz za sobą kilka burzliwych związków z przedstawicielami obojga płci. Ostatni z nich był z mężczyzną.
 
GRUPA: Personel.
STATUS: Stażysta w bibliotece.

---

Dobry kumpel. Tak zapewne nazywa Ollie'go znaczna ilość osób, która miała okazję go poznać. Ten prostolinijny i bezpośredni młody mężczyzna ma nieczęsto spotykaną umiejętność zjednywania sobie ludzi. Trudno nie lubić tego zwariowanego tancerza, gdyż cechuje go swoistego rodzaju prostota ducha. Uśmiechnięty, zadowolony z życia, czerpiący z niego pełnymi garściami. Żyje chwilą i stara się odnaleźć pozytywy w każdej z sytuacji. Dla niego zawsze mogło być gorzej. W jego słowach nie można doszukiwać się drugiego znaczenia – mówi to, co myśli, nie okłamie, nie oszuka. Powie najboleśniejszą prawdę, gdyż ta zawsze jest lepsza od obłudy wedle jego życiowej filozofii. Wyjątki stanowią dwuznaczności, ich używa z premedytacją.
Pewny siebie, świadomy własnych zalet, nie jest skromny ani wstydliwy. Otwartość u niego widoczna jest na każdym kroku. Lubi pożartować oraz pośmiać się.
Nie jest głąbem, kretynem czy niewykształconym imbecylem. Potrafi być elokwentny, chociaż niekiedy zasób jego słów wzywa o pomstę do nieba, gdy co drugie okazuje się być przekleństwem. Najwyraźniej tego wymagała sytuacja, nic więcej. Jest dość charyzmatyczną personą. Z każdym potrafi odnaleźć wspólny temat, to on zazwyczaj pierwszy zagaduje i umiejętnie podtrzymuje rozmowę.
Jest ciepłą osobą, na którą można liczyć nawet w ekstremalnych warunkach. Ma ogromną cierpliwość do innych, zdaje się być wyrozumiały i empatyczny. Nie ma w nim krzty zawiści. W stosunku do ludzi jest nadzwyczaj opiekuńczy – typ dobrego, starszego brata. Nie ubiera masek, zawsze jest sobą i to go charakteryzuje.
Jego psychika jest niezwykle silna i naprawdę ciężko go złamać. Myśli trzeźwo, zdaje się nie mieć żadnych słabości, lecz to jedynie pozory. Jak każdy człowiek ma swoje mocne i słabe strony. Do tych drugich można zaliczyć kochliwość, zdrową wrażliwość oraz troskę o najbliższych.
Jego jednym z większych problemów jest dystans, którego często nie potrafi zachować. Granice dla niego nie istnieją, co może nieco irytować osoby mające z nim na co dzień styczność. Działa dość impulsywnie, kierowany pierwszymi emocjami, które niekiedy okazują się być zgubne. Człowiek w gorącej wodzie kąpany. Zazdrośnik? Pewnie. Łatwo się rozprasza, szybko go nużą wszelkie zajęcia. Musi dość często podejmować się najróżniejszych wyzwań, by nie popaść w stan dziwnego zawieszenia. On nie usiedzi w miejscu, a swoją pracowitością zaraża innych.
Coś jednak się w nim zmienia, gdy ktoś zagraża osobom, które kocha. Staje się wtedy niczym pies spuszczony ze smyczy, chcący za wszelką cenę obronić swojego pana. Potrafi kłamać, być agresywnym, bardziej dosadnym, a nawet mściwym i nie ma żadnych skrupułów, dopóki będzie pewny, że robi to w imię dobra tego, kogo obdarzył silnym uczuciem.
 
Średnia wzrostu mężczyzn w Europie nie jest imponująca, jednak Ollie akurat się w niej mieści i jest wręcz idealnym jej reprezentantem. 174 cm nie są zaskakującym wynikiem, lecz młody tancerz z pewnością woli być pod tym względem przeciętny, niż na starość męczyć się ze skrzywieniem kręgosłupa lub wypadającym dyskiem. Jego sylwetka zdaje się być nienaganna. Chodzi wyprostowany, nie garbi się, jego ruchy są płynne, sprężyste, niemal ciągle taneczne, bo właśnie taniec wypełnia każdą chwilę w jego życiu. Od dziecka dużo się ruszał, co zaowocowało kondycją godną pozazdroszczenia. Jest świadomy swych atutów, a niewątpliwie są nimi niesamowicie wrzeźbione pośladki, silne nogi oraz proporcjonalnie zarysowane mięśnie na rękach oraz brzuchu. Waży w okolicach 66 kg i za nic nie chciałby być chudszy. Czuje się idealnie w swoim ciele.
Nie posiada kolczyków, lecz tatuaże są ozdobą jego skóry. Prawie całe plecy ma pokryte zlepkiem kilku obrazów, które razem tworzą spójną całość – można tu odszukać kwiaty, pióra, ptaki, nuty oraz sznur. Wszystko ma swoją głęboką symbolikę i nie znalazło się tam bez przyczyny. Gdyby nie wybrany przez niego zawód, z rozkoszą oddałby się w ręce tatuażysty.
Jego włosy, które również nie wyróżniają go z tłumu naturalnie są koloru słomy mieniącej się blaskiem w słońcu, jednak czasami arbą podkreśli ich kolor, by nie być do końca szarą myszką. Stąd też kolor oczu: błękitny. Rysy jego twarzy zdają się być dość męskie, nieco drapieżne, tak samo jak spojrzenie, którym raczy zaszczycić napotkane osoby. Jest jednak coś, co łagodzi te zwierzęce, niemal rekinie oblicze. Uśmiech młodego mężczyzny jest szczery i ciepły, ciągle goszczący na wargach, które dość często pokryte są delikatnymi strupkami. Cera młodzieńca jest jasna, lekko przyprószona słońcem.
Preferuje luźny styl. Wygodne, sportowe buty, bojówki, ewentualnie powycierane dżinsy, do tego kolorowe, zabawne koszulki, a na głowie szeroka czapeczka z daszkiem. To właśnie w takim stroju można najczęściej spotkać go po pracy. Jednak gdy musi, to zachowuje klasę i nie obce mu są koszule oraz eleganckie obuwie.

---

❖ Obgryza wszystko, co mu wpadnie w dłonie i nie tylko. Czy to ołówek, długopis, okładkę zeszytu, słuchawki, sznurek od bluzy, słomki, brzegi kubków, a w ekstremalnych warunkach paznokcie oraz własną wargę, czasami do krwi. Nie kontroluje tych odruchów, choć nie są one wykonywane na tle nerwowym, a raczej spowodowane wszechogarniającą go nudą.
❖ Nie posiada podzielnej uwagi. Typowy mężczyzna, który musi skupić się na jednej rzeczy. Dlatego też nie dawajcie mu słuchawek podczas pracy. Nic innego nie zostanie zrobione, a jest prawdziwym mistrzem w unikaniu obowiązków. Łatwo go też rozproszyć.
❖ Potrafi być wulgarny i dosadny. Dla niego nie istnieją tematy tabu, a gdy jakieś przekleństwo lepiej będzie opisywało daną sytuacją, to bez oporów go użyje. Czasami potrafi się zapomnieć i rzuci niestosownym słowem w towarzystwie, w którym nie wypada tego robić. Nie chce być uważany za chama i prostaka, więc stara się kontrolować.
❖ Chodzący wulkan energii – którą często pożytkuje w niewłaściwy sposób. Bo kto normalny zamiast pracować, wywija biodrami w rytm słyszanej muzyki? Po całym, intensywnym dniu pada niczym martwy i nic nie jest w stanie przerwać jego twardego snu.
❖ Nie potrafi powiedzieć nie. Mała przysługa, czy to ta większa, a może jakaś dziwna propozycja? Z pewnością nie odmówi, bo nie potrafi. Jedynym wyjątkiem są rzeczy mocno kłócące się z jego zasadami moralnymi.
 
x Taniec. Chyba niczemu innemu nie poświęca tyle czasu, co właśnie temu zajęciu. W pracy, w drodze do domu, na zakupach, w studiu tanecznym, które regularnie odwiedza. Nie widzi życia poza tańcem i aż dziw bierze, że w ostatecznym rozrachunku wylądował w cichej bibliotece.
x Pływanie. W wodzie czuje się niczym ryba. Codziennie rano znajduje czas, by udać się na basen i chwilę popływać, najlepiej w zimnej wodzie, gdy krążenie w ciele jest najbardziej optymalne. Kiedyś odnosił sukcesy, jednak nie obchodziły go one, więc zajął się rekreacyjnym pluskaniem.
x Parkour. Sam taniec nie wystarcza. Akrobacje wyczyniane przez niego na mieście czasami przechodzą ludzkie pojęcie. Gdy przeskakuje nad murkami, pokonuje przestrzeń między jednym dachem a drugim, czuje się wolny niczym ptak. W podobny sposób układa czasami książki na wyższych półkach. Zapewne nikt się nie zdziwi, gdy zostanie wspomniany fakt, kiedy to cały regał wylądował na nim podczas jednej z akrobacji?
x Mitologia oraz literatura historyczna. Coś jednak musiało go przyciągnąć do archiwizacji dokumentów. Czasami chciałby znaleźć pracę w starym archiwum, gdzie będzie mógł odszukać smaczki w postaci niezwykłych informacji, lecz zdaje sobie również sprawę, że za długo w takim miejscu by nie wytrzymał. Lubi czytać, nie jest to żadną tajemnicą, a mitologie różnych kultur ma niemal w małym palcu. Nie tylko je zna, ale również potrafi o nich ciekawie opowiadać.
 
❖ Chodził do państwowej szkoły, nie miał wybitnych wyników, lecz dzięki swemu uporowi ukończył studia związane z archiwizacją dokumentów. Zrobił też dodatkowy fakultet umożliwiający mu pracę w bibliotekach.
❖ Odkłada pieniądze na dalsze studia, chociaż za bardzo nie wie na jakie. Tak naprawdę ma zamiar uzbierać trochę grosza na operację dla brata oraz chce zabezpieczyć finansowo siostrę.
❖ Na staż dostał się przypadkiem. Nie uważa siebie za odpowiednią osobę do tej pracy, lecz pieniądze są mu bardzo potrzebne, bo na pomoc rodziców nie ma co liczyć. Wstawiennictwo brata zapewne miało tu swój udział.
❖ Czasami bierze udział w konkursach tanecznych. Nie miał do tej pory wysokich osiągnięć, jednak kilka osób go doceniło i proponowało udział w większych projektach. Odmówił.
❖ Wmawia sobie, że jest uczulony na słodycze, by nie sięgać po nie. Uwielbia za to owoce z bitą śmietaną oraz inne zastosowanie czekolady.
❖ Nie zna pojęcia wstydu i jest świadomy własnego ciała.
❖ Do 21. roku życia nie tknął alkoholu. Porządny był z niego chłopak, choć teraz nie stroni od wysokoprocentowych trunków. Potrafi docenić wyjście do pubu ze znajomymi.
❖ Zna naprawdę dużo osób. Ich ogromną ilość poznał, gdy podejmował się różnych prac, a żyje na własny rachunek niemal od sześciu lat.
❖ Uzależniony od napojów izotonicznych.
❖ Ma wyjątkowo twardy sen i trudno go obudzić. Skutecznym sposobem zdaje się być wiadro z wodą.
❖ Dobrze zna język hiszpański, to jedna z jego mocniejszych stron. Teraz próbuje uczyć się francuskiego i nie idzie mu to najgorzej.
❖ Często rozmawia z przedmiotami. W końcu taka butelka, czy przyszła kanapka też ma uczucia.
❖ Lubi oddawać się przyjemności w każdej postaci. Dobre jedzenie, wysiłek fizyczny, tak, to też, muzyka, sen.
❖ Jego skojarzenia mogą być dość zaskakujące. Dwuznaczności? Zawsze i wszędzie.
❖ Jego ulubioną porą roku jest zima.
❖ Posiada sokoli wzrok - jedyne okulary jakie nosi to te przeciwsłoneczne.
❖ Lubi gadżety i dobrze wyglądać. Towarzystwo siostry i brata transseksualisty odbiło na nim swe piętno.
❖ Za rodzeństwo sprzedałby duszę diabłu.
❖ Nie szuka przygód na jedną noc, chociaż takimi "wrażeniami" nie pogardzi.
❖ Miłośnik dobrego jedzenia, ładnych przedmiotów i wyjątkowej muzyki.
❖ Nie pali. Nie chce skończyć jak ojciec, chociaż boi się, że i tak zachoruje ciężko w niedalekiej przyszłości.
❖ Kocha dzieci, zabawy z nimi.
❖ Długi czas jego włosy miały śliwkowy kolor - wynik przegranego "zakładu", lecz praca zmusiła go do powrotu do naturalnej barwy.

---

Mieszkanie w kamieniczce na Baker Street. Tak, codziennie dojeżdża do pracy i nie przeszkadza mu to, w końcu Londyn jest pięknie skomunikowanym miastem. Dzieli małą powierzchnię wraz z współlokatorem oraz bratem, by nieco zejść z kosztów.
 
Jest na stażu w bibliotece w Traditional Royal School. Jednak to tylko osiem godzin dnia. Resztę czasu wykorzystuje w równie ambitny sposób. Kilka razy w tygodniu dorabia jako doręczyciel pizzy, w każdą niedzielę opowiada w miejskiej bibliotece bajki dzieciom, a w wolnym czasie pomaga w studiu tanecznym, gdzie też szkoli swe umiejętności. Nie jest mu straszna żadna praca, więc czasami można go spotkać na skrzyżowaniu największych ulic, gdzie rozdaje ulotki, bądź w miejskich parkach podczas wykonywania czynności porządkowych. Każdy grosz się liczy!

Akceptuję. :*