Imię/Imiona i nazwisko: Uriel Anthony Burnsworth, co całkiem do niego pasuje, ponieważ Uriel to imię archanioła, choć Burnsworth bardziej przypomina małego, słodkiego cherubinka.
Pseudonim: Znajomi mówią na niego Tony, ponieważ sądzą, że to zdrobnienie pasuje do niego bardziej, niż jego prawdziwe imię.
Wiek: Szesnaście lat.
Pochodzenie: Londyn, WB
Jego matka, Cate Burnsworth, była nauczycielką języka angielskiego. Miała naprawdę duży wpływ na życie Uriela, od kiedy zobaczyła, że jej kilkumiesięczny synek sieje zamęt w jej domowej biblioteczce. Od tego czasu, udostępniała mu swoje literackie zapasy i robi to do dziś. Jego ojciec, Dorian, był instruktorem tai chi, jednak nie odnajdywał się najlepiej w żadnej ze swoich ról. Na Uriela największy wpływ, poza matką, miał także jego nauczyciel historii z lat wczesnoszkolnych. Zaszczepił w nim miłość do historii, a w szczególności do średniowiecza, które stało się nieodłącznym elementem życia blondyna. Nic więc dziwnego, że teraz uważa się za rycerza, pochodzącego z tej epoki.
Orientacja: Homoseksualna, choć przez jakiś czas umawiał się także z dziewczynami, aby sprawdzić, czy naprawdę czuje pociąg tylko do przedstawicieli płci przeciwnej.
Grupa: High School
Szkoła: High School
Przedmioty: astronomia, literatura, język francuski, filozofia, sztuka
Status: -
Charakter: Kim jest Uriel? Uriel jest chodzącym optymizmem, radością i urokiem. Uriel jest osobą o łagodnym usposobieniu... przeważnie. Wydaje się być delikatny i słaby, zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Gdy jest w tłumie przykuwa spojrzenia wszystkich obecnych, ale zwykle stara się mieć kogoś przy sobie, by poczuć się swobodnie wśród gapiów. Wzrok chłopaka jest zawsze radosny, a duże, błękitne oczy są cały czas zaszklone, dlatego wygląda, jakby miał się zaraz rozpłakać, mimo tańczących w nich diabelskich chochlików. Wbrew pozorom, Uriel jest typem samotnika, sprawia wrażenie bardzo tajemniczej i skrytej osoby. Potrafi przekonać do siebie każdego, co czyni z niego naprawdę pożyteczną osobę, jeżeli za cel postawisz sobie wyciągnięcie od kogoś niezbędnych informacji. Posiada ogromną zdolność przekonywania, czasem naciska na kogoś tak długo, aż w końcu zgodzi się postawić na jego. W rzeczywistości ma porywisty charakter, a dążąc do swojego celu potrafi wywołać niejedną intrygę. Uriel jest osobą upartą i wiecznie dążąca do perfekcji. Zawsze wie, co dobre i wie, kiedy odpuścić sobie intrygi i poświęcić się przyjaciołom. Jest niesamowitym wsparciem właśnie dla nich, gdy tego potrzeba. Jego knucia są mistrzowskie i nie jeden raz doprowadziły do dobrego. Jest dobrym obserwatorem, lubi pomagać innym. Bywa poważny i rozsądny, jak na swój wiek, jednak wewnątrz jest wrażliwy i uczuciowy. Jest bardzo opiekuńczy i troskliwy, zwłaszcza w stosunku do swoich najbliższych. Chłopak jest potwornie zmienny. Chodzi tu jednak wyłącznie o wahania nastroju. Niestety, potwornie łatwo jest do niego dotrzeć. Często zdarza także zdarza się mu dramatyzować, szczególnie, gdy coś idzie nie po jego myśli. Natomiast, kiedy już się opanuje szybko potrafi poradzić sobie z każdym problemem. Prawdziwy buntownik, nie dający sobie nic wmówić. Rodzice uważali że wyrośnie z niego młody dżentelmen, jednak tak się nie stało. Jest raczej typem osoby, która potrafi stanowczo postawić na swoim. Nie warto mu podskakiwać, bo jest niewiarygodnie silny, mimo swej dosyć wątłej budowy. Potrafi kilkoma słowami uspokoić i pocieszyć, wiele osób nazywa go aniołem. Z pewnością można powiedzieć, że jest inny. Przez wzgląd na ciężkie dzieciństwo, jest trochę zamknięty w sobie, wyniosły i chłodny, jednak są to cechy, które rzadko się objawiają, ukryte pod pogodnym usposobieniem i luźnym podejściem do życia, które traktuje jako zabawę i eksperyment. Testuje czasami zachowania na ludziach, chcąc poznać ich reakcje na różne sytuacje. Jest dość roztargniony, chaotyczny, odziedziczył to po swoim ojcu, który jednak był chodzącą katastrofą i to największy cud świata, że Uriel jest człowiekiem zdolnym do zebrania się do kupy. Lubi biegać po dziedzińcu, udając, że jest rycerzem pędzącym na swym rumaku i szuka kogoś, komu byłby w stanie pomóc. Wpływa to na to, że wiele osób postrzega go jako dziwaka, co nota bene nie jest wielkim kłamstwem.
Wygląd: Przypadkowy obserwator mógłby powiedzieć, że właśnie ujrzał małego aniołka. Ot, taki tam cherubinek, który przebiegł mu przed nosem i znikł gdzieś, naśladując rżenie konia. Ale... temu małemu naprawdę się wydaje, że jest rycerzem? No cóż. Uriel ma proste, nieco przydługie blond włosy, które opadają mu na oczy, więc co rusz odgarnia je ku górze. Nie przepada za fryzjerami, którzy - jego zdaniem - tylko czyhają, aby ogolić go na zapałkę. Szesnastolatek jest stosunkowo niskim chłopcem, ponieważ mierzy jedynie sto-sześćdziesiąt centymetrów. Jego rodzice nie byli specjalnie wysocy, stąd też nie miałby po kim odziedziczyć zaskakującego wzrostu. Jest także dosyć drobnym chłopcem, co niekoniecznie współgra z jego wagą - pięćdziesięcioma kilogramami. Wygląda raczej na kogoś z niedowagą, niż wagą idealną. Przy kolegach wygląda jak nieco wyrośnięty skrzat, a nie ich rówieśnik. Ma też małą stopę - nosi rozmiar trzydzieści sześć, dlatego jego buty istotnie przypominają obuwie krasnoludka. Jak już wymieniamy po kolei części jego ciała, ma także niewielkich rozmiarów, prosty nosek, małe dłonie i uszy. Jego usta są z kolei pełne, o malinowej barwie i często rozciągnięte są w radosnym uśmiechu. Można wtedy zobaczyć jego śnieżnobiałe, idealnie proste zęby, które są zasługą aparatu ortodontycznego, który nosił kilka lat temu. Oczy są stosunkowo duże i to one są najważniejszym elementem twarzy Uriela - emanują ciepłem i życzliwością, błyszcząc różnymi odcieniami błękitu. Okalają je jasne, niezbyt długie rzęsy, rzucające cienie na jego policzki. Na plecach, po których można palcem przejechać po wyraźnie odznaczającym się kręgosłupie, ma średniej wielkości plamkę w kształci gwiazdy. Ma ona odcień kawy z mlekiem i nie stanowi żadnego zagrożenia dla Uriela, co stwierdził dermatolog, do którego matka zaciągnęła go niemal siłą. Chłopiec bowiem obawiał się, że trzeba będzie je usunąć, a on panicznie boi się szpitali, nie mówiąc już o przyrządach chirurgicznych! Ubiera się przede wszystkim wygodnie, choć najchętniej chodziłby... w zbroi. Jeździłby konno i nosił ze sobą miecz, broniąc honoru swego króla. No cóż, poza tym, że jest to mało realne, to całkiem niezłe marzenia, prawda? Wybiera przede wszystkim błękitne ubrania, które niesamowicie podkreślają kolor jego oczu. Pasują też do włosów, których nigdy nie farbował, ponieważ pasuje mu ich kolor, długość, no wszystko. Najczęściej wybiera niebieskie T-shirty z zabawnymi napisami, dżinsy (obowiązkowo niebieskie, innych nie toleruje) i błękitne trampki - zapobiegawczo kupił kilka identycznych par. Lubi też nosić obroże na szyi, ale te bez ćwieków czy czegokolwiek, w znanym wszystkim kolorze. Dodatkowo, ma też kolczyki w uszach - dwie błękitne kuleczki w uszach i srebrne kółeczko w wardze, którego jednak nie nosi na lekcjach, ponieważ całkiem lubi swoją szkołę i wolałby ją skończyć. Dobrze wiedzieć, że bardzo łatwo się rumieni i prawie zawsze jego policzki ozdabia purpura. Jest to sprytnie wykorzystywane przez innych, aby sprawdzić jego reakcję na różnego rodzaju zjawiska i sytuacje.
Największe wady:❖ obszerne wypracowania - Uriel pisze zdecydowanie za długie prace. Często jest przez to pouczany przez nauczycieli, którzy grożą mu oblaniem poważniejszych egzaminów, na których obowiązują specjalnie ograniczenia. Wygląda to dość śmiesznie: w jednej chwili wychwalają pod niebiosa Twój styl i talent, a w drugiej narzekają, ile to czasu spędzają, aby przeczytać i ocenić Twoje wypociny.
❖ nosokomefobia - niewytłumaczalny i niepojęty lęk przed szpitalami. Kiedy tylko widzi ten charakterystyczny budynek, pod którym parkują karetki, lekarza lub pielęgniarkę, z, broń Boże, strzykawką, ma ochotę uciekać, gdzie pieprz rośnie!
❖ panicznie boi się wizyty u jakiegokolwiek fryzjera - każdy z nich, jego zdaniem, ma zamiar pozbawić go włosów z premedytacją i pozostawić go kompletnie... łysego!
Zainteresowania:❖ średniowiecze – od lat wczesnoszkolnych średniowiecze jest jego największą i w sumie jedyną miłością. Nie można wpisać go wraz z historią, byłaby to niemal zbrodnia, bo ta epoka to część jego życia. Wie o nim wszystko, co tylko zapisane jest w dostępnych źródłach. Na szafce ma sporą kolekcję książek, ułożonych alfabetycznie o rycerzach, królach, systemie wasalnym… Wszystkim! Jego największym marzeniem jest powrót do przyszłości i walka w obronie honoru króla oraz państwa.
❖ historia – poza średniowieczem, interesuje się także ogólną historią, datami. Skrzętnie zapisuje niemalże każde słowo nauczyciela historii w swoim bogatym w szczegóły zeszycie. Kiedy słyszy jakikolwiek, nawet najcichszy szept, ogarnia go ślepa furia i odwraca się z wymownym: Ciiii do niegrzecznych uczniów. Bo kto to widział, tak przeszkadzać na tym świętym przedmiocie!
❖ książki – miłość do książek zaszczepiła w nim matka. Jako dziecko radował ich sam widok, dotyk chropowatych stronnic, oglądanie ilustracji. Z czasem uzyskał dostęp do nieograniczonych zasobów literackich swojej matki, a obecnie tworzy własną biblioteczkę. Czytuje głównie książki historyczne i rasowe fantasy, które ubóstwia.
❖ tai chi – bądź co bądź, musiał je pokochać, ponieważ jego ojciec był instruktorem. Pomaga mu się zrelaksować przed ciężkim dniem w szkole czy tygodniem zapełnionym niewiarygodnie ciężkimi sprawdzianami.
❖ astronomia – przepada za nauką o gwiazdach, planetach, kosmosie! Jest to dla niego w pewien sposób nieogarnięte, niepojęte, dlatego właśnie to uwielbia.
❖ filmy – Uriel lubi czasem po prostu usiąść na kanapie z miską popcornu w ręce i kimś ciepłym obok. Jest to zazwyczaj jakiś dobry przyjaciel, ponieważ Uriel nie znalazł jeszcze nikogo, komu mógłby zaufać bezgranicznie i kogo obdarzyłby tym najbardziej wyjątkowym uczuciem.
Dodatkowe:❖ jego wielką słabością są słodycze, które – gdyby nie ograniczenia finansowe – mógłby pochłaniać kilogramami;
❖ nie lubi bólu;
❖ jest swoistego rodzaju cynikiem, gdyby mógł, chętnie zamieszkałby w beczce;
❖ do mundurka nosi charakterystyczny, błękitny krawat;
❖ kiedy przeżywa coś bardzo emocjonalnie, denerwuje się lub jest zawstydzony, jego oczy wydają się nieco bardziej niebieskie, niż zazwyczaj;
❖ niesamowicie dobrze gra w karty…
❖ …zapewne dlatego, że ma ogromne szczęście, które wydaje się go nie opuszczać;
❖ nie potrafi gniewać się na ludzi, których darzy sympatią;
❖ jego kły przypominają nieco te wampirze, ponieważ są nieco ostre przy końcach;
❖ wydaje mu się, że potrafi rozmawiać ze zwierzętami;
❖ i że jest średniowiecznym rycerzem;
❖ ma niewielką wadę wzroku, jest krótkowidzem.
Miejsce zamieszkania: akademik
Wykonywany zawód: Po prostu uczeń.
Indeks 
