Marco Pestto

Imię/Imiona i Nazwisko: Marco Pestto
Pseudonim: Śnieżynka

Wiek: 16 lat.
Pochodzenie: Urodził się w Rzymie (Włochy).
Rodzina: Jego matka jest sędziną. Mimo iż zarabia dużo pieniędzy, nie było jej stać na wysłanie swojego jedynego syna do dobrej szkoły za granicą. Ojciec Marco to bogaty biznesmen i to dzięki niemu chłopak miał możliwość wyjazdu. Jego rodzice od bardzo dawana są rozwiedzeni - w sumie to rozwiedli się, gdy Marco był jeszcze w brzuchu mamy. Ojciec przez długi czas nie wiedział, że ma syna, ale kobiecie nie udało się długo utrzymać tego w tajemnicy przed nim.

Grupa: High School
Szkoła: High School
Przedmioty/Profil: Geografia, Historia, Język Francuski, Matematyka.
Status: -

Charakter:
Bardzo zagadkowy chłopak z dziwnym poglądami na świat. Zazwyczaj wszystko to, co nie powinno go interesować, jest w centrum jego uwagi, odwracając ją od tego, czym powinien się zająć w danej chwili. Bardzo łatwo się rozprasza i - mimo że jest bardzo dobrym i mądrym uczniem - musi chodzić na korepetycje, na których zresztą i tak nic nie robi. Nie potrafi po prostu skupić się na danej lekcji – odbiega myślami gdzieś w dal, skupiając się na budowie ławki czy zachowaniu kolegów z klasy. Jednak takie myślenie pokazuje, ile potencjału ma w sobie ta drobna istotka. Jest jeden jedyny przedmiot, na którym Marco siedzi w pierwszej ławce i słucha dokładnie tego, co się do niego mówi - jest to geografia. Uwielbia wsłuchiwać się w wykłady o geografii całego świata. Zawsze posłusznie wykonuje zadania i nie daje się rozproszyć byle osie, która, wlatując do klasy, narobiła szumu wśród uczniów, a szczególnie tych płci żeńskiej.
Chłopak jest zazwyczaj uśmiechniętym i miłym dzieciakiem, który ochoczo rwie się do pracy, gdy tylko jest to możliwe. Najczęściej bierze się do sprzątania czy pomocy personelowi szkoły, ale nie z nudy tylko po prostu tak od siebie. Nie lubi patrzeć, jak ktoś kimś pomiata, nawet jeśli jest to tylko praca woźnego czy sprzątaczki. Po prostu tego nie lubi i nie będzie tolerował, a co za tym idzie – chętnie pomoże. Chyba nikt mu nie zabroni, prawda? Mimo swojego braku skupienia, stara się dokładnie wykonywać każde polecone mu zadanie, by ten, kto mu je dał, był z niego dumny i wiedział, że chłopak jest sumienny w tym co robi. Wyjątkami są jedynie zadania domowe, których chłopak wręcz nienawidzi. Bardzo często odkłada je na potem, co powoduje, że całkowicie o nich zapomina i ich nie odrabia. To kolejny z wielu powodów obniżania się średniej chłopca. Zazwyczaj zwala wtedy winę na kompletnie bezsensowny powód, taki jak np. "Bo chciało mi się spać i nie zrobiłem". Wie, że to wytłumaczenie jest do niczego, ale powtarza je prawie za każdym razem. Mimo tego czasem bardzo lubi sobie pospać i faktycznie przychodząc z lekcji od razu rzuca się na łóżko, by się zdrzemnąć i zapomnieć o upierdliwym dniu w szkole, choć lubi chodzić do szkoły i rozmawiać z rówieśnikami. Jest wygadany i czasami zagaduje innych do granic możliwości, zasypując ich słowami i nie dając dojść nikomu do słowa. Chłopak nie potrafi uczyć się na własnych błędach. Gdy coś mu nie wyjdzie, do skutku będzie próbował zrobić to tym samym sposobem, nie zmieniając swoich postanowień. Co z tego, że powie mu się, jak i co ma się robić - on i tak zrobi to tak, jak ON chce. „Bo przecież muszę się uczyć”, powtarza z szerokim uśmiechem za każdym razem, gdy mu nie wyjdzie - a innych jedynie to bawi.
Marco jest istotą o pogodnym charakterze, ale nikt i nic nie jest doskonałe. Gdy komuś stało się coś złego, a on nie mógł nic na to poradzić, zaczyna przepraszać tę osobę i obniżać swoja samoocenę do samego dna albo i niżej. Jest to jedyna sytuacja, gdy tak się zachowuje, bo jego samoocena nie jest normalnie aż tak niska. Uważa się za dobrego i pogodnego, ale niemiłego – niegdyś, bawiąc się z innymi dziećmi, doprowadzał dziewczyny do płaczu, burząc ich wieżyczki piaskowe czy wtrącając się pupskiem na zjeżdżalnię. Wtedy jednak nie rozumiał jeszcze, że to złe, ale teraz, posiadając tę wiedzę, wciąż uważa się za złego chłopca.
Omija szerokim łukiem większość dziewczyn - ma do nich lekką urazę. Kiedyś jego matka zabierała go pod prysznic i kąpali się razem... Marco ma bardzo niemiłe wspomnienia związane z nagą matką. Woli jednak nikomu nie mówić, co działo się podczas kąpieli.

Wygląd:
Chłopak o oczach lśniących niczym tafla morza - są wyraźnie niebieskie i naprawdę duże. Nie da się w nich znaleźć bólu czy smutku, bo zazwyczaj są rozjaśnione szczęściem i pogodą ducha. Często przysłaniają je niesforne kosmyki pofarbowanych na wiśniowo włosów. Chłopak przed zmianą ich koloru był blondynem, ale przez jego słabą koncentrację i kolor włosów uważano go po prostu za głupka. Włosy sięgają mu do pasa, ale bardzo często związuje je w niskiego koka, chowając je pod grubym białym szalem, z którym chłopak prawie się nie rozstaje. Jest przeciętnego wzrostu (168 cm i waży przy tym 51 kg). Cera jego jest blada i delikatna w dotyku. Z daleka można mieć wrażenie, że chłopak jest wykonany z porcelany tylko zgubił gdzieś lalkową sukienkę.
Chłopak ubiera się zazwyczaj w rurki w najróżniejszych kolorach i równie kolorowe koszulki. Nie lubi bardzo jednolitych kolorów, dlatego jego strój zazwyczaj jest niesamowicie barwny i niedopasowany. Na nogach często nosi glany w rażących kolorach lub zwykłe trampki po WF-ie. Czasem lubi zakładać podarte spodnie, wpinając w ich przednie kieszenie różne przypinki ulubionych zespołów muzycznych. Na jego ręce możemy zauważyć czarną bandankę, którą dostał od brata na nagrodę za dobrą naukę. Jest to dla niego symbol nauki, więc nosi ją zazwyczaj na sprawdziany lub tak po prostu dla ozdoby. W domu bardzo często chodzi w długich dresowych spodniach i czarnej sportowej bluzie, bez koszulki pod spodem. Nie zapominajmy też o jego śnieżnobiałym szalu od matki, który dostał gdy wyjeżdżał z rodzinnego domu. Nie rozstaje się z nim nawet podczas spania. Jeśli szal nie akurat nie znajduje się na jego szyi, chłopak często nosi go po prostu w podręcznej torbie na ramię, a jedynym momentem gdy się od niego oddala jest kąpiel (choć zdarzało mu się wpakować z nim do wanny).
Chłopak ma na plecach obszerny tatuaż przedstawiający skrzydła motyla w różnych kolorach. Tatuaż zrobił wręcz nielegalnie, bo wymykając się nocą z domu. Miał swoje oszczędności i znajomego, który mu go zrobił. Pod jego ubraniami oraz na policzkach i nosie można zauważyć liczne pieprzyki. Jego ciało w większości pokryte jest pieprzykami, które powstały przez nadmierne opalanie. Chłopcu jednak to nie przeszkadza i wręcz chwali się brązowymi ciapkami na ciele. Na kostce ma drobną bliznę po rozcięciu szkłem, a na biodrze nieco większą po uderzeniu się o kant metalowej szafki. W lewym sutku chłopak nosi czarny kolczyk w kształcie półksiężyca, który również zrobił, nielegalnie wymknąwszy się z domu. W uszach natomiast po dwa kolczyki - matka pozwoliła mu je zrobić, na co chłopak zareagował bardzo optymistycznie.

Największe wady:
- naiwność
- alergia na kocią sierść
- arachnofobia - lęk przed pająkami
- klaustrofobia – lęk przed zamkniętymi i ciasnymi przestrzeniami
- tafefobia - lęk przed pogrzebaniem żywcem

Zainteresowania:
- historia i kultura Anglii
- słuchanie muzyki klasycznej i rockowej
- lekkoatletyka
- czytanie książek o tematyce fantastycznej

Dodatkowe:
- Kocha zwierzęta i kota swojego brata.
- Wstydzi się mówić o swojej orientacji.
- Chwali się swoimi wadami bez skrępowania.
- Wymiotuje po kręceniu się w kółko.
- Boi się nagich kobiet.

Miejsce zamieszkania: Akademik
Zawód:-

Sprawdź raz jeszcze błędy w swojej karcie, bo jest ich sporo chociażby w opisie rodziny.

Imię/Imiona i Nazwisko:Marco Pestto
Pseudonim:Śnieżynka.

Wiek:16 lat.
Pochodzenie: Urodził się w Rzymie (Włochy).
Rodzina: Jego matka jest sędziną. Mimo iż zarabia dużo pieniędzy, nie było jej stać na wysłanie swojego jedynego syna do dobrej szkoły za granicą. Ojciec Marco to bogaty biznesmen i to dzięki niemu chłopak miał możliwość wyjazdu. Jego rodzice od bardzo dawana są rozwiedzeni w sumie to rozwiedli się gdy Marco był jeszcze w brzuchu mamy. Ojciec przez długi czas nie wiedział, że ma syna, ale kobiecie na długo nie udało się go oszukać.

Grupa: High School
Szkoła:High School
Przedmioty/Profil:Geografia, Historia, Język Francuski, Matematyka.
Status: -

Charakter:
Bardzo zagadkowy chłopak z dziwnym poglądami na świat. Zazwyczaj wszystko to, co nie powinno go interesować, jest w centrum jego uwagi zawracając mu głowę tym co właśnie robił. Bardzo łatwo się rozprasza i - mimo że jest bardzo dobrym i mądrym uczniem - musi chodzić na korepetycje, na których z reszta i tak nic nie robi. Nie potrafi po prostu skupić się na danej lekcji – odbiega myślami gdzieś w dal, skupiając się na budowie ławki czy zachowaniu kolegów z klasy. Jednak takie myślenie wykazują ile potencjału ma w sobie ta drobna istotka. Jest jednak jeden jedyny przedmiot, na którym Marco siedzi w pierwszej ławce i słucha dokładnie tego, co się do niego mówi - jest to lekcja geografii. Uwielbia wsłuchiwać się w wykłady o geografii całego świata. Zawsze posłusznie wykonuje zadania i nie daje się rozproszyć byle osie, która, wlatując do klasy, narobiła szumu wśród uczniów, a szczególnie tych płci żeńskiej.
Chłopak jest zazwyczaj uśmiechniętym i miłym dzieciakiem, który ochoczo rwie się do pracy, gdy tylko jest to możliwe. Najczęściej bierze się do sprzątania czy pomocy personelowi szkoły, ale nie z nudy tylko po prostu tak od siebie. Nie lubi patrzeć jak ktoś kimś pomiata nawet jeśli jest to tylko praca woźnego czy sprzątaczki. Po prostu tego nie lubi i nie będzie tolerował, a co za tym idzie będzie chętnie pomagał. Chyba nikt mu nie zabroni, prawda? Mimo swojego braku skupienia stara, się dokładnie wykonywać każde polecone mu zadanie, by ten, kto mu je dał, był z niego dumny i wiedział, że chłopak jest sumienny w tym co robi. Wyjątkami są jedynie zadania domowe, których chłopak wręcz nienawidzi. Bardzo często odkłada je na potem co powoduje że całkowicie o nich zapomina i ich nie odrabia. to jest następny powód przez co oceny chłopca się obniżają. Zazwyczaj zwala wtedy winę na kompletnie bezsensowny powód taki jak np. "Bo chciało mi się spać i nie zrobiłem". On wie, że to wytłumaczenie jest do niczego, ale za każdym razem prawie je powtarza. Mimo tego czasem bardzo lubi sobie pospać i faktycznie przychodząc z lekcji od razu rzuca się na łóżko by sobie trochę pospać i zapomnieć o upierdliwym dnu w szkole choć do szkoły lubi chodzić i rozmawiać z rówieśnikami. Jest wygadany i czasami zagaduje innych do granic możliwości zasypując ich słowami i nie dając dojść nikomu do słowa. Chłopak nie potrafi uczyć się na własnych błędach. Gdy coś mu nie wyjdzie do skutku będzie próbował zrobić to tym samym sposobem co wcześniej nie zmieniając swoich postanowień. Co z tego, że powie mu się jak i co ma się robić - on i tak zrobi to tak, jak ON chce. Bo przecież muszę się uczyć, powtarza z szerokim uśmiechem za każdym razem, gdy mu nie wyjdzie - a innych jedynie to bawi.
Marco jest istotą o pogodnym charakterze, ale nikt i nic nie jest doskonałe. Chłopak gdy stanie się komuś coś złego, a on nie mógł nic na to poradzić zaczyna przepraszać tą osobę i obniżać swoja samo ocenę do poziomu psa, albo i gorzej. Jest to jedyna sytuacja gdy tak sie zachowuje bo jego samoocena nie jest normalnie aż tak niska. Uważa siebie za dobrego i pogodnego, ale niemiłego. Niemiłego ponieważ niegdyś gdy bawił się z innymi dziećmi doprowadzał dziewczyny do płaczu po przez zburzenie ich wieżyczek piaskowych czy wtrącenie się pupskiem na zjeżdżalnie. Wtedy jednak nie rozumiał jeszcze że to niedobrze, ale teraz wiedząc o tym mimo sytuacji uważa siebie za złego chłopca.
Omija szerokim łukiem większość dziewczyn mając do nich lekką urazę. Kiedyś jego matka zabierała go pod prysznic i kąpali się razem... Marco ma bardzo niemiłe wspomnienia związane z nagą matką. Woli jednak nikomu nie mówić co działo się pod prysznicem podczas kąpieli.

Wygląd:
Chłopak o oczach lśniących niczym tafla morza - są wyraźnie niebieskie i naprawdę duże. Nie da się w nich znaleźć bólu czy smutku bo zazwyczaj są rozjaśnione szczęściem i pogodą ducha. Często przysłaniają je niesforne kosmyki pofarbowanych na wiśniowo włosów. Chłopak przed zmianą ich koloru był blondynem, ale przez to, że ma słabą koncentracje uważano go po prostu za głupka po przez kolor jego włosów. Włosy sięgają mu do pasa, ale bardzo często związuje je w niskiego koka, chowając je pod grubym białym szalem, z którym chłopak prawie się nie rozstaje. Jest przeciętnego wzrostu (168cm i waży przy tym 51kg). Cera jego jest blada i delikatna przy dotyku. Z daleka można mieć wrażenie, że chłopak jest wykonany z porcelany tylko zgubił gdzieś laleczkowa sukienkę.
Chłopak ubiera się zazwyczaj w rurki w najróżniejszych kolorach i równie kolorowe koszulki. Nie lubi bardzo jednolitych kolorów dlatego jego strój zazwyczaj jest niesamowicie barwny i niedopasowany. Na nogach często nosi glany w rażących kolorach lub zwykłe trampki po WF-ie. Czasem lubi zakładać podarte spodnie, wpinając w ich przednie kieszenie różne przypinki ulubionych zespołów muzycznych. Na jego ręce możemy zauważyć czarną bandankę, którą dostał od brata na nagrodę za dobrą naukę. Jest to dla niego symbol nauki, więc nosi ją zazwyczaj na sprawdziany lub tak po prostu dla ozdoby. W domu bardzo często chodzi w długich dresowych spodniach i czarnej sportowej bluzie, bez koszulki pod spodem. Nie zapominajmy też o jego śnieżnobiałym szalu od matki, który dostał gdy wyjeżdżał z rodzinnego domu. Nie rozstaje się z nim nawet podczas spania. Jeśli szal nie akurat nie znajduje się na jego szyi, chłopak często nosi go po prostu w podręcznej torbie na ramię, a jedynym momentem gdy się od niego oddala jest kąpiel (choć zdarzało mu się wpakować z nim do wanny).
Chłopak ma na plecach obszerny tatuaż przedstawiający skrzydła motyla w różnych kolorach. Tatuaż zrobił wręcz nielegalnie bo wymykając się nocą z domu. Miał na niego swoje oszczędności i znajomego, który mu do zrobił. Na jego skórze można zauważyć pod ubraniami pieprzyki jakie też widoczne są na policzkach chłopca i nosku. Jego ciało w większości pokryte jest pieprzykami, które powstały przez nadmierne opalanie ciałka. Chłopcu jednak to nie przeszkadza i wręcz chwali się brązowymi ciapkami na ciele. Na kostce ma drobną bliznę po rozcięciu się szkłem, a na biodrze nieco większą po uderzeniu się o rant metalowej szafki. W lewym sutku chłopak nosi czarny półksiężycowy kolczyk, który również zrobił nielegalnie podczas wymknieca się z domu. W uszach natomiast po dwa kolczyki matka pozwoliła mu zrobić na co chłopak zareagował bardzo optymstycznie.

Największe wady:
- naiwność.
- Ma alergię na kocią sierść.
- Arachnofobia- lęk przed pająkami.
- Klaustrofobia – lęk przed zamkniętymi i ciasnymi przestrzeniami.
- Tafefobia - lęk przed pogrzebaniem żywcem.

Zainteresowania:
- historia i kultura Anglii.
- słuchanie muzyki klasycznej i rockowej.
- lekkoatletyka.
- Czytanie książek o tematyce fantastycznej.

Dodatkowe:
- Kocha zwierzęta i kota swojego brata.
- Wstydzi się mówić o swojej orientacji.
- Chwali się swoimi wadami bez skrepowania.
- Wymiotuje po kręceniu się w kółko.
- Boi się nagich kobiet.

Miejsce zamieszkania:Akademik.
Zawód:-

Mam nadzieję, że teraz już wszystko będzie ok...

Friendly reminder: Błędy poprawia się edytując posta, nie przepisując całą kartę od nowa. c: Mógłbym niby zwyczajnie zastąpić oba posty, ale chyba lepiej, żebyś się sam nauczył, nie?

Teraz chyba musi już być dobrze bo nerwy trace... Mam za dużo na głowie, a netbook odmawia mi współpracy i nie wczytuje wszystkich napisów więc nie miałem przycisku "edytuj"... Dlatego drugi raz wkleiłem...

Błędów jest nadal wiele, przede wszystkim interpunkcyjnych. Pamiętaj o przecinku przed każdym "że", "iż", "mimo" etc. i w miejscach, w których wyczuwasz pauzę. Czytanie zdania na głos pomaga, przynajmniej mi. Poza tym jest dużo literówek typu "dawano", "zreszta" itp.
Karta jest naprawdę w porządku, jednak apeluję o ponowne sprawdzenie błędów. Przeczytaj ją sobie na spokojnie, popraw to co zauważysz. Wstaw jeszcze raz i już na pewno będzie akcepcik. c:
I nie stresuj się, kochanie. Nie ma ku temu powodów. Każdy popełnia błędy, a naszym zadaniem jest po prostu uprzejme wskazanie ich. Nikt cię tutaj nie zje.
Póki co do poprawy.

Jeśli teraz jest jeszcze coś źle to nie mam pojęcia co ;_; Poprawione.

No dobra, już cię nie będę męczył o te pojedyncze literówki. Masz akceptację, skowronku.